چالش های هدف بهینه برای علم جان ویلیام نویل واتکینز

پرسش از چیستی هدفِ علم از جمله مباحث قابل تامل در حوزۀ فلسفۀ علم بوده است. واتکینز که خلفِ کارل پوپر از طرفداران عقلانیت علمی مدعی است که می‌توان هدفِ بهینه‌ای برای علم معرفی نمود که با دسته‌بندی شرط‌های کفایت و مطالبات مرتبط با آن قطعیتِ علم را رها نمود در حالی که هنوز خواهان حقیقت تایید شده بود. هدف این مقاله بررسی مطالبه های مطرح شده توسط واتکینز برای رسیدن به هدف علم، ارتقای آن ها، یادآوری چالش های مطرح شده برای هدف بهینه علم و پاسخِ واتکینز به آن ها وتبیین اصل عمل انگارانه استقرا در انتخاب نظریه ها از بین نظریه های رقیب می باشد. واتکینز براین باور است که با پیگیری هدف بهینه برای علم، دانشمندان آزادی عمل پژوهش در هر موضوع دلخواه را دارند ولی هدف بهینه علم آن ها را از اتخاذ نظریه های غلط بازمی دارد.

the challenges of the optimum aim for science by john william neville watkins

the question of what is the aim of science has been one of the most thought-provoking topics in the field of philosophy of science. watkins, a follower of karl popper and a proponent of scientific rationality, argues that the optimal aim for science can be identified and the certainty of science can be released by categorizing the conditions of sufficiency and the demands associated with it, while you can still ask for the confirmed truth. the aim of this article is to examine watkins ’demands for achieving the aim of science, to promote them, to recall the challenges posed by the optimal aim of science and watkins’ response to them, and to explain the pragmatic principle of induction in the selection of theories. it is one of the competing theories. watkins believes that by pursuing the optimal aim for science, scientists have the freedom to do research on any subject, but the optimal aim of science prevents them from adopting erroneous theories