تحلیل رئالیسم معرفتی از دیدگاه لری لائودن آیا رئالیسم معرفتی تبیین صحیحی از پیشرفت علم ارائه می‌دهد؟

در دهه 1970 میلادی میان رئالیست‌ها و پسارئالیست‌ها مناقشه‌ای حول محور دو پرسش مطرح بود؛ هدف معرفتی علم چیست و چگونه می‌توان پیشرفت یا توفیق علم را به بهترین نحو تبیین کرد؟ یکی از مهم‌ترین رویکردها نگرش رئالیسم متکی به صدق نظریه‌ها بود؛ پاسخ رئالیست‌ها بر مبنای رویکرد مطابقت با واقع تبیین می‌شد و تاریخ پیشرفت علم را دلیل این امر می‌دانستند. در مقابل، برخی نظیر لائودن دو مفهوم توفیق در علم و صدق را از یک‌دیگر متمایز می‌کردند؛ لائودن با بهره‌گیری از تاریخ فلسفه علم رئالیسم معرفتی را از دو نقطه آماج حمله قرار داد؛ اولاً از نظر او مفهوم صدق تقریبی یک نظریه یا پیش‌روی به سمت صدق دارای تعریفی روشن از جانب رئالیست‌ها نبود، ثانیاً ارتباط میان صدق تقریبی نظریه و پیشرفت علم به‌صراحت تبیین نشده است. در این نوشتار دو نقد بنیادین لائودن بر رئالیسم معرفتی تبیین و بررسی خواهد شد.

A Critical Analysis of Epistemic Realism from the Viewpoint of Larry Laudan:Does the Epistemic Realism Proposes a Truthful Explanation of the Scientific Progress?

Kuhn’s philosophy is known as the beginning of thpostpositivistic period. In this essay by reviewing Kuhn’s critiques on empiricism we’ll see that by weakening and justifying the epistemic roles of experience he tries to support and expand the relativism to the realm of natural sciences. Although Kuhn seriously criticizes the Vienna Circle, he at the same time maintains some of positivist principles. Thus, according to some interpretations Kuhn’s relativism is the logical consequence of some positivistic foundations and therefore his view is the continuation of positivism. Evaluation evidences of this claim would be the end of this essay.