نظریۀ بازی‌های تکاملی و ارزیابی مجدد از ایدۀ«پیشرفت در نظریۀ بازی‏ها»؛ بررسی از منظر روش‏شناسی علم اقتصاد

به‌نظر می‌رسد پیدایش نظریه بازی‌های تکاملی و گسترش بهره‌گیری از آن بیان‌کننده گونه‌ای تغییر در ابزارهای مورد استفاده متخصصان نظریه بازی‌ها و اقتصاددانان باشد؛ چه آن‌که برخی به این نظریه در برابر نظریه بازی‌های کلاسیک به‌عنوان نوعی پیش‌رفت می‌نگرند. این مقاله در پی آن است که نخست تفاوت‌های مبنایی مطرح میان نظریه بازی‌های کلاسیک و نظریه بازی‌های تکاملی را به تصویر بکشاند و دوم این‌که به این پرسش پاسخ دهد که «آیا نظریه بازی‌های تکاملی را می‌توان نوعی پیش‌رفت در برابر با نظریه بازی‌های کلاسیک تلقی کرد؟» این پژوهش بر پایه رویکرد نظری و با تمرکز بر برخی آثار موجود در حوزه فلسفه علم اقتصاد، روش‌شناسیِ علمِ اقتصاد، تاریخ نظریه بازی‌ها و فلسفه علم صورت گرفته است. نتیجه مقاله قابل‌ تفکیک به دو ایده به هم مرتبط است؛ نخست آن‌که پیدایش نظریه بازی‌های تکاملی و تداوم بهره‌گیری از آن در پژوهش‌های اقتصادی، در چهارچوب رویکردهای خوش‌تعریف فلسفه علم قابل ‌تحلیل نیست؛ ثانیاً، به‌نظر می‌آید تبیین‌های فایرابند و مک‌لاسکی در این موضوع از «روایی» بهتری برخوردار باشد.

Evolutionary Game Theory and Reexamination of the Idea of ‘Progress in Game Theory’; From the Methodology of Economics perspective

It seems that emergence of evolutionary game theory and the spread of its popularity and utilization, indicates a change in tools of game theory which used by game theorists and economists; insomuch as some considers this theory as a progress in the classical game theory. This article, first, seeks to outline the essential differences between classical game theory and evolutionary game theory. Secondly, we raise the question that ‘whether the evolutionary game theory can be seen as a kind of progress on the classical game theory?’ This inquiry is based on a theoretical approach and focuses on some studies in the philosophy of economics, methodology of economics, history of game theory and philosophy of science. The conclusion of this paper can be elaborated in two related ideas. First, the emergence of evolutionary game theory and its continued use in economics cannot be analyzed in the framework of wellordered approaches in the philosophy of science. Second, it seems that Feyerabend and McCloskey’s explanations on this subject gain better ‘validity’.