مقایسه اثربخشی تکنیک‌های شناختی و هیجانی طرح‌واره‌درمانی بر کاهش طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه افراد افسرده

پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی تکنیک‌های شناختی و هیجانی طرح‌واره‌درمانی بر کاهش طرح‌واره‌های ناسازگاراولیه افراد افسرده مراجع کننده به مراکز مشاوره و روان‌شناسی شهر تهران انجام شد. برای این منظور 34 نفر از افراد افسرده با استفاده از اجرای پرسش‌نامه افسردگی بک (ii bdi) انتخاب شدند. مصاحبه تشخیصی ساختاریافته بر اساس dsm iv و فرم کوتاه پرسش‌نامه طرح‌واره یانگ به منظور غربال نهایی اجرا گردید و در نهایت ده نفر به طور تصادفی انتخاب شدند که آموزش تکنیک‌های شناختی طرح‌واره‌درمانی بر روی 5 نفر و تکنیک‌های تجربی بر روی 5 نفر دیگر اجرا شد. از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه استفاده شد و با استفاده از روش تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی، داده‌های حاصل، تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد، کاهش شدت طرح‌واره‌های ناسازگاراولیه در هر دو گروه معنادار می‌باشد  اما از طریق آموزش تکنیک‌های شناختی طرح‌واره‌درمانی درصد بهبودی بیش‌تری حاصل شد  و کاهش  شدت طرحواره‌های ناسازگار اولیه تا یک ماه و نیم پس از درمان نیز تداوم یافت.