|
|
تاثیر آموزش راهبردهای شاکرانه بر گسترش عواطف مثبت و شادکامی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
لشنی زینب ,شعیری محمد رضا ,اصغری مقدم محمدعلی ,گلزاری محمود
|
منبع
|
مطالعات روانشناسي باليني - 1390 - دوره : 1 - شماره : 4 - صفحه:135 -131
|
|
|
چکیده
|
شکرگزاری به عنوان سازهای نوظهور در روانشناسی با متغیرهای مختلفی رابطه داشته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش راهبردهای شاکرانه بر گسترش عاطفه مثبت و شادکامی در جمعیت بهنجار است. جامعه آماری تحقیق حاضر در برگیرنده دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاههای شاهد، علم و فرهنگ و ولیعصر بوده است، که از این میان 91 نفر به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و فرم رضایتنامه شرکت در پژوهش را تکمیل نمودند که به طور تصادفی در چهار گروه (راهبردهای شاکرانه امونس، سلیگمن، کلامی- عملی و کنترل) جایگزین گردیدند، و در نهایت پس از افت آزمودنیها، 72 نفر تا پایان مداخلات و ارزیابیها باقی ماندند. میانگین سنی آزمودنیها برابر 21/20 (27/2=s) بودهاست. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه عواطف مثبت و منفی (panas) و شادکامی آکسفورد بودهاند. کااسکویر بهدست آمده ناشی از مقایسه گروههای شکرگزاری (امونس، سلیگمن، کلامی- عملی) و کنترل در متغیر عاطفه مثبت با توجه به مقادیر بحرانی معنادار میباشد. همچنین، کااسکویر بهدست آمده ناشی از مقایسه گروههای شکرگزاری (سلیگمن، کلامی- عملی) و کنترل در متغیر شادکامی با توجه به مقادیر بحرانی معنادار میباشد. بدین ترتیب، راهبردهای شاکرانه میتواند عواطف مثبت و شادکامی را در جمعیت بهنجار افزایش دهد.
|
کلیدواژه
|
شکرگزاری ,راهبردهای شاکرانه ,عاطفه مثبت ,شادکامی
|
آدرس
|
دانشگاه شاهد, ایران, دانشگاه شاهد, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|