تحول هویت در بافت فرهنگی: کلان روایات ایران

کلان روایات داستان‌های مشترک اجتماعی فرهنگی هستند که دارای مضامین مشترک می‌باشند و قابل استخراج از دل روایت‌های فردی افراد هستند. این داستان‌های کلان در اصل به منزله‌ی بافت برای داستان‌های فردی محسوب شده و مفاد مورد قبول را برای روایات فردی فراهم می‌آورند. روایات فرهنگی، منجمد و ثابت شده در زمان نیستند، بلکه مطابق با تاریخ و دوران تغییر می‌کنند. معانی فرهنگی در طول نسل‌ها تغییر کرده است، و این روایات چیره‌ای که در طول تاریخ جایگزین شده‌اند الهام بخش افراد در نحوه‌ی شکل دادن به روایاتِ مشروح زندگی‌شان هستند. در پژوهش حاضر تلاش شد تا با دو روش متفاوت کمی و کیفی از طریق تحلیل داستان‌های فردی افراد به درونمایه‌های پرتکرار و مفاد مشترک آنها یعنی شکل نخستین کلان روایات دست یابیم. بدین منظور روایات 30 بزرگسال با کمک مصاحبه‌ی باز حول محوری متعارض جمع‌آوری و دو پرسشنامه شخصیت هگزاکو و جهت‌گیری دینی چرخشی نیز اجرا گردید. در سطح کمی، روایات با استفاده ازنظام‌نامه‌ی کدگذاری پایای مک‌آدامز(1999) تجزیه و تحلیل شد؛ در سطح کیفی، با بهره‌گیری از مدل کلان روایت مک‌لین و سید(2015) به بررسی روایات پرداخته شد. نتایج حاکی از وجود درونمایه‌های مشترک در داستان‌های فردی افراد است که این ویژگی‌ها به عنوان داستان‌های مشترک فرهنگی قلمداد می‌شوند. در بافت کلان اجتماعی فرهنگی ، کلان روایت دینی سنتی در تقابل با روایت جایگزین مدرن‌ است و این تعارض عظیم در ساختار هویت افراد در سطح خرد، منعکس شده است. گویی افراد درحین درون‌اندازی مفاد این کلان روایت دینی سنتی و گفتگو با روایت جایگزین، این تعارض موجود را نیز درونی می‌کنند. سنت به عنوان عاملی مستقل از دین در کلان روایت حاکم اعمال نفوذ می‌کند.

Identity development in the cultural context: Master narratives of Iran

Master Narratives are shared, sociocultural stories that contain common concepts within a specific culture and could be elicited from the personal narratives. These massive societal structures are originally the context of personal narratives as they offer appropriate material for personal narratives. The cultural narratives are not frozen and fixed in time; they modify and transform through history. Cultural meanings have been altered down the generations and the dominant narratives have inspired individuals in making their life narrative accounts. This study aims to reach the repetitive themes and the common contents of individuals’ personal narratives by analyzing them with quantitative and qualitative methods. To do so we conducted an open interview to collect the life narratives of 30 adults around the potentially conflictual identity issue of religious and sexual development. Participants also answered the HEXACO personality inventory and the Circumplex Religious Orientation Inventory (CROI). In the quantitative part, we analyzed the narratives conducting McAdams’ (1999) reliable coding schemes. In the qualitative part, the master narrative model proposed by Syed and McLean (2015) was used for the analysis. Results illustrated common repetitive themes in life narrative accounts which are considered as common societal stories. Within the massive sociocultural context, the Religious Traditional Master Narrative is in contrast with the Modern Alternative Narrative and this enormous conflict has been reflected in individuals’ identity structure. Individuals internalize this conflict while internalizing the religious traditional master narrative and negotiating with the modern alternative one. In addition, Tradition has been identified as an autonomous factor which functions independently from the religion within the cultural context of Iran.