مطالعه تغییرات پروتئین گیاه یونجه (Medicago Sativa L.) در شرایط نرمال و تحت تنش حاصل از تغذیه سرخرطومی برگ یونجه

استفاده از ارقام مقاوم از جمله مطمئن‌ترین و سودمندترین روش های مبارزه با آفات و از جمله سرخرطومی برگ یونجه‌ (hypera postica gyll.) می باشد. پس از ارزیابی های مزرعه ای و گلخانه ای در نهایت، ژنوتیپ تفرش42 برای انجام مطالعات مولکولی و با هدف بررسی تفاوت الگوی بیان پروتئین‌ها طی دو مرحله تنش و عدم تنش نسبت به سرخرطومی برگ یونجه، انتخاب گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات در بیان پروتئین ها با استفاده از ژل های الکتروفورز دوبعدی بررسی شد. تجزیه خوشه ای، تجزیه به مولفه اصلی و تجزیه تابع تشخیص در بررسی گروه های آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی آماری نشان داد، که در این بین از مجموع 218 نقطه پروتئینی تکرارپذیر، 11 نقطه پروتئینی، تغییر بیان نشان دادند. بیشترین پروتئین‌های بیان‌ شده با الگوی بیان افزایشی در ژنوتیپ مذکور، مربوط به گروه خاصی از پروتئین‌ها بودندکه در پاسخ به تنش ایجاد شده توسط آفت به میزان (46/45%)، دچار تغییر بیان شده بودند. تجزیه خوشه ای، پروتئین ها را از نظر بیان به سه خوشه اصلی تقسیم نمود که بیانگر وجود پروتئین هایی با بیان مشابه در هر خوشه است. این پروتئین ها دارای عملکرد مشابه در هر خوشه هستند و بیانگر حضور همه آن ها در مسیر بیولوژیکی مشترک می باشند. تجزیه تابع تشخیص نتایج حاصل از خوشه بندی را 100 % تایید کرد که نشان از انطباق داده های پروتئینی با شرایط آزمایش می باشد. نتیجه کلی این که با استفاده از نرم افزار و تجزیه های آماری به سادگی می توان تغییرات بیان معنی دار ناشی از خسارت آفت سرخرطومی برگ را در یونجه در سطح پروتئوم مورد ارزیابی قرار داد و شاخص تغییرات را مشخص و متعاقب آن از مهندسی ژنتیک برای اهداف مقاومت گیاه مورد مطالعه بهره برداری نمود.