بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ ‏های گیاه دارویی خارمریم (silybum marianum l.) با استفاده از نشانگر issr

خارمریم (silybum marianum l.) یکی از گیاهان دارویی مهم است که از زمان‏های باستان برای درمان بیماری کبد و بیماری‏های مرتبط با صفرا و همچنین مسمومیت حاد ناشی از مصرف قارچ‏های سمی مورد استفاده قرار می‌گرفت. شناخت تنوع ژنتیکی در گیاه خارمریم همانند سایر گیاهان کمک بزرگی در جهت تحقیقات به‏نژادی و بررسی و شناسایی تنوع موجود در ذخایر ژرم‏پلاسم این گیاه می‏نماید. هدف از این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی 23 اکوتیپ خارمریم مربوط به مناطق زیستی مختلف ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی issr بود. به این منظور از 9 نشانگر issr استفاده شد که برمبنای آنها بین اکوتیپ‏ها چندشکلی مشاهده گردید. این آغازگرها مجموعاً 41 باند چندشکل و تکرارپذیر ایجاد نمودند. در این بررسی میانگین میزان محتوای اطلاعات چندشکلی (pic)، میانگین شاخص اطلاعاتی شانون و میانگین شاخص ضریب تنوع نی به ترتیب برابر با 38/0، 30/0 و 20/0 بدست آمد. تجزیه خوشه‏ای با استفاده از الگوریتم upgma و ماتریس تشابه جاکارد، اکوتیپ‏های خارمریم را در 4 گروه اصلی تقسیم‏بندی نمود. در مجموع بین این گروه‌بندی و مناطق پراکنش جغرافیایی اکوتیپ‌ها تطابق کاملی وجود نداشت. نتایج این پژوهش مبین وجود تنوع ژنتیکی مناسب در بین اکوتیپ‏های خارمریم ایران جهت آغاز مطالعات پروژه‏های بهنژادی است.