شناسایی ژنتیکی و طبقه بندی آرتمیای ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

در این پژوهش، تنوع ژنتیکی جمعیت آرتمیا اورمیانا و آرتمیا فرانسیسکانا ی موجود در ایران با استفاده از 5 جفت آغازگر ریزماهواره ای (af-b105tail، af-a136، apdq03tail، apdq04tail و apdq05tail) ویژه ی آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا پارتنوژنتیکا بررسی شد. dna ژنومی 50 سیست آرتیمیا از هر جمعیت به صورت انفرادی و با روش گلوله ی داغ استخراج شد. محصولات pcr با استفاده از 5 جفت آغازگر با موفقیت تکثیر و فرآورده ها ی حاصل بر روی ژل پلی اکریل آمید واسرشته ساز 6% الکتروفورز شده و با روش نیترات نقره رنگ آمیزی گردیدند. تمامی جایگاه ها چند شکل بودند. میانگین تعداد آلل ها و محتوا ی اطلاعات چند شکلی (pic) برای جمعیت آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا اورمیانا به-ترتیب برابر با 3، 5428/0 و 5/2، 3833/0 بود. در آرتمیا اورمیانا تمامی جایگاه ها در تعادل هاردی-وینبرگ قرار داشتند، در حالی که در آرتمیا فرانسیسکانا تنها جایگاه af-a136 در تعادل هاردی-وینبرگ قرار داشت. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار برای آرتمیا فرانسیسکانا و آرتمیا اورمیانا به ترتیب 6209/0 و 4531/0 محاسبه شد. دندروگرام فیلوژنتیکی در داخل جمعیت ها براساس فاصله ی ژنتیکی و با استفاده از روش upgma ترسیم گردید. براساس تعداد آلل ها و فراوانی آنها در جمعیت آرتمیا ها ی مورد بررسی می توان دریافت که این جمعیت ها از ترکیب ژنتیکی مناسبی برخوردار هستند.