تجزیه و تحلیل ژنتیکی و فیلوژنتیکی ناحیه سیتوکروم b در جبیر ایران

جبیر از زیرخانواده بزهای کوهی (antilopinae) و جنس آهو (gazella) می باشد که عمدتاً در نواحی کویر مرکزی و جنوبی ایران زیست می کند. به لحاظ تعیین گونه همواره چالش های زیادی در بین محققین متوجه این حیوان بوده است. هدف از اجرای این مطالعه بررسی ناحیه سیتوکرم b از dna میتوکندریایی جبیر جهت انجام مطالعات ژنتیکی و فیلوژنتیکی بود. تعداد 5 نمونه بیولوژیک از جبیرهای پناهگاه حیات وحش شیراحمد سبزوار در طول سالهای 86 تا 88 جمع آوری شدند. پس از استخراج dna از نمونه ها، تکثیر ناحیه سیتوکروم b از dna میتوکندری به طول 1140 جفت باز به کمک جفت پرایمرهای l14724 و h15915 صورت گرفت. محصولات pcr به کمک دستگاه abi 3130 به روش سانگر توالی یابی شدند. این توالی ها با 190 توالی موجود از جنس آهو که بر اساس گونه تقسیم بندی شده بودند از لحاظ میزان هم پوشانی و فاصله ژنتیکی به کمک برنامه bioedit 7 و mega5 مقایسه شده و درخت فیلوژنتیک آنها رسم شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین گونه های مختلف آهو، جبیر کمترین فاصله ژنتیکی، که معادل 0.003 است را با گونه g. bennetti دارد، در حالی که بیشترین فاصله ژنتیکی جبیر با g. dorcas و یا تاکسون خواهری اش g. saudiya می باشد که به ترتیب برابر 0.073 و 0.074 است. این امر می تواند موید تعلق جبیر به گونه g. bennetti باشد