بررسی تنوع ژنتیکی و شناسایی نشانه های ردپای انتخاب در چهار نژاد اصلی اسب ایرانی

هدف: انتخاب های طبیعی و مصنوعی باعث تغییر در فراوانی آللی در بین جمعیت ها شده و به صورت مداوم الگو های قابل شناسایی را بر روی سطح ژنوم طی فرآیند اهلی سازی برجای می گذارند. اطلاعات کمی در خصوص تفاوت های ساختارهای ژنتیکی در نژادهای اسب بومی ایران که منتج از فشارهای انتخابی هستند وجود دارد. بنابراین، در این مطالعه با استفاده از اطلاعات چهار نژاد اسب بومی شامل ترکمن (29 نمونه)، کاسپین (21 نمونه)، کرد (67 نمونه) و اصیل ایرانی (52 نمونه) به بررسی تنوع ژنتیکی پرداخته شد.مواد و روش‌ها: برای این منظور سه روش تجزیه مولفه های اصلی (pca)، پیوستگی مجاور (nj) و اختلاط جمعیتی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با کمک ادغام سه روش مختلف شناسایی نشانه های انتخاب شامل tajimad، تنوع نوکلئوتیدی (pi) و درجه هاپلوتایپی یکپارچه (ihs) اقدام به شناسایی ردپاهای انتخاب در این نژادها گردید. برای ادغام نتایج مختلف این سه روش، از چهارچوب ترکیب همبسته سیگنال های چند گانه استفاده گردید.نتایج: تمام روش های مورد استفاده برای بررسی ساختار ژنتیکی، به خوبی این چهار نژاد را از هم جدا نموده و یک الگوی مرتبط با منشاء جغرافیایی را برای تنوع ژنتیکی آن ها نشان داد. با ترکیب روش های مختلف شناسایی نشانه های انتخاب، تعداد زیادی از ژن های تحت تاثیر فشار انتخاب در هر چهار نژاد شناسایی گردید. این ژن ها با مسیرهای خاص go و نواحی مرتبط با qtl در ارتباط بودند. تعداد 16 ژن مشترک در بین چهار نژاد به عنوان ژن های کاندید انتخاب شناسایی گردید. بعلاوه، در هر چهار نژاد تحت بررسی تعداد 11 نوع qtl مشترک شناسایی گردید که به دسته صفات مرتبط با سازگاری، شایستگی از طریق نقص های ژنتیکی و یا رفتاری و ظاهری قابل تقسیم بودند.نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج بدست آمده در این تحقیق می تواند در درک بهتر فرآیند انتخاب طبیعی و مصنوعی در اسب های ایران کمک نماید. همچنین این تحقیق به درک بهتر تفاوت های ژنتیکی بین نژادهای اسب بومی ایران کمک نموده که می تواند در یافتن بهترین راه حل برای حفظ و بهبود تنوع ژنتیکی کمک شایانی نماید.

evaluating of population diversity and detecting of genomic footprints of selection in four main iranian horse breeds

objectivenatural and artificial selections change the allele frequencies among populations and consequently leave detectable patterns on the genome during domestication. a little information about the differences of genetic structures of iranian native breeds that result in these selective pressures are available. therefore, in this study, we examined genetic diversity using four native horse breeds including turkmen (29 samples), caspian (21 samples), kurdish (67 samples) and persian arabian (52 samples).materials and methodsfor this purpose, three methods including principal component analysis (pca), neighbor joining (nj) and admixture were investigated. in addition, with the integrating of three different selection of signature methods, including tajimad, nucleotide divergency (pi) and integrated haplotype homozygosity score could identify the selection traces in these breeds. to integrate the different results of these three methods, de-correlated composite of multiple signals framework was used.resultsall the methods used to examine the genetic structure well separated these four breeds and showed a pattern related to geographical origin for their genetic diversity. by combining different methods of identifying the selection signatures, many genes affected by the selection pressure were identified in all four breeds. these genes were associated with specific go terms and qtl, in which 16 shared candidate genes among all four breeds were identified as suggested candidates for selection. additionally, 11 different qtl types was identified in all four studied breeds, which was divided into the category of traits related to adaptation, fitness through genetic disorders or morphological and behavioral traits.conclusionsoverall, the results of this study can help better understand the process of natural and artificial selections in iranian horses. in addition, this research has helped to improve our understanding about the genetic differences between studied iranian horse breeds, which can help in finding the best solution to preserve and improve genetic diversity.