بررسی اثر عصاره الکلی برگ‌ گیاه برگ‌بو بر پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور از طریق روش رنگ سنجی در مدل برون‌تنی

لیشمانیوز، یکی از بیماری‌های انگلی گسترده در جهان، یک بیماری مشترک بین انسان و دام محسوب می‌گردد که توسط تک یاخته‌ای از جنس لیشمانیا ایجاد می‌شود. داروهای گیاهی در بسیاری از موارد فاقد هر گونه عارضه و از طرفی در دسترس و ارزان می‌باشند. از این رو پیدا کردن یک داروی گیاهی برای درمان لیشمانیوز یکی از اهداف جهانی است. این مطالعه به‌منظور ارزیابی فعالیت ضد لیشمانیایی عصاره الکلی برگ‌های گیاه دارویی برگ‌بو، روی مرحله پروماستیگوت لیشمانیا ماژور با روش رنگ سنجی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.مواد و روش‌ها: برای تعیین سمیت عصاره بر سلول های ماکروفاژ از روش mtt و خوانش با الایزا و برای تعیین اثر آنتی پروماستیگوتی عصاره از روش بررسی آپوپتوز با فلوسایتومتری استفاده شد. میزان cc50  و ic50 از طریق نتایج این دو تست محاسبه شدند و در هر دو تست از آمفوتریسین به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. برای این منظور، پروماستیگوت‌ها به همراه غلظت‌های مختلف عصاره برگ برگ بو و آمفوتریسین b بر روی پلیت 96 خانه اضافه و به مدت 72 ساعت انکوبه شدند و سپس ارزیابی ها براساس آزمون‌های فوق صورت پذیرفت. داده‌های آماری با استفاده از روش دانکن، anova و نرم افزار sas در سطح احتمال p≤0.05 آنالیز شدند.نتایج: بیشترین مقدار آپوپتوز مربوط به تیمار800 میکرو‌گرم بر میلی‌لیتر که به‌ترتیب در آمفوتریسین b 97.35 و عصاره برگ‌بو 63.04 درصد بود. غلظتی از دارو که از رشد 50% سلولها جلوگیری می‌کند (cc50)، برای آمفوتریسین b 129.6 و برای برگ‌بو 200.5  میکروگرم بر میلی‌لیتر بود. میزان ic50 پروماستیگوت در آمفوتریسین و برگ‌بو به‌ترتیب به‌طور میانگین 18.5 و 589.5 میکروگرم بر میلی‌لیتر می‌باشد.نتیجه‌گیری: عصاره برگ گیاه برگ‌بو با افزایش غلظت از رشد پروماستیگوت‌ها جلوگیری کرده و در بعضی از غلظت‌ها با یکدیگر و با داروی آمفوتریسین b تفاوت معنی‌داری داشتند. بر اساس نتایج فلوسایتومتری، افزایش آپوپتوزیس وابسته به دوز دیده‌شد. با توجه به نتایج ic50 گیاه برگ‌بو، اثر بخشی بالایی نشان داد. لذا مطالعات بیشتری برای ارزیابی تاثیر آن بر روی انگل لیشمانیا در شرایط بالینی بسیار مطلوب است.

The in vitro effect of alcohlic extract of Laurus nobilis leaves on Leishmania major promastigote stage by colorimetric assay

ObjectiveLeishmaniasis is one of the most prevalent parasitic unicellular diseases worldwide, which is common between human and animal. At present, antiviral compounds such as glucantime and amphotericin B are used to treat cutaneous leishmaniasis. In many cases, herbal remedies do not have any side effects and are both affordable and inexpensive. Therefore, finding a herbal medicine to treat leishmaniasis is one of the global goals. The aim of this study was to evaluate the antileishmanial activity of alcoholic extract of leaves of bay laurel (Laurus nobilis) on promastigote stage of Leishmania major by in vitro colorimetric method.Materials and methodsDifferent concentrations of leaf extract of bay laurel were studied against L. major promastigotes compared to amphotericin B. L. major promastigotes were cultured in RPMI1640 medium supplemented with 10 Percent FBS. Optical absorption (OD) was measured by ELISA method to determine 50 Percent inhibitory concentration (IC50) of drugs. Promastigotes were added to the 96well plate and incubated for 72 h with different concentrations of bay laurel leaf extract and amphotericin B (800, 600, 400, 200, 50, 25 and 10 μg ml1). Flow cytometry was used to evaluate apoptosis. All concentrations were incubated in MTT assay for 3 min and flow cytometric for 2 h. Statistical data were analyzed by Duncan, ANOVA and SAS software at P≤0.05.ResultsMaximum amount of apoptesis (97.35 Percent) in amphotericin B treatments as positive control was related to treatment 800 μg ml1 concentration.  In leaf extract treatments of bay laurel, greatest amount of apoptosis (63.04 Percent) was related to treatment of 800 μg ml1 concentration. CC50 of amphotericin B and leaf extract of bay laurel treatments was obtained in 129.6 and 200.5 μg ml1 concentrations, respectively. Inhibitory concentration (IC50) of amphotericin B and leaf extract of bay laurel treatments was 18.5 and 589.5 μg ml1 on L. major promastigotes.ConclusionsThe results were shown increased dosedependent apoptosis based on flow cytometric.  The results of this study showed that proximity of L. major promastigotes and amphotericin B concentration treatments leads to apoptosislike cell death, which increases with increasing drug concentration. According to the IC50 results of leaf extract of bay laurel and high its apoptetic efficiency, further studies are needed to evaluate its effective combinants of leaf extract on Leishmania parasite and also, to design clinical setting for this herbal drug.