بازسازی شبکه بیوسنتزی منولیگنول‌ها و بررسی نقش ژن‌های سیناموئیل کوآ (csccr) در مراحل مختلف نموی دانه روغنی کاملینا (camelina sativa)

هدف: امروزه کشت کاملینا به دلیل بروز بحران‌های ناشی از مصرف انرژی‌های فسیلی، علاوه بر مصارف خوراکی، با هدف تولید سوخت زیستی هم مورد توجه قرار گرفته‌است. پژوهش حاضر ژن‌های درگیر در بیوسنتز منولیگنول‌ها را به لحاظ بیان در مراحل نموی مختلف در دانه روغنی کاملینا بررسی نموده‌است. منولیگنول‌ها جریان کربن را یا به سمت تقویت جداره سلول با افزایش لیگنینی شدن می‌برند و یا به سوی تولید ترکیبات شیمیایی مثل کملکسین هدایت می‌کنند. هر دو خصوصیت در اعطای مقاومت گیاه به بیماری‌ها اهمیت دارند.مواد و روش‌ها: در این مطالعه از داده‌های tpm مربوط به ژن‌های کارکردی و عوامل رونویسی درگیر در بیوسنتز منولیگنول در گیاه کاملینا استفاده شد. بیان این ژن‌ها در مراحل نرمال نموی مختلف دچار تغییر می‌شوند. با استفاده از زبان برنامه نویسی r این داده‌ها برای ساده‌سازی نمایش نتایج، تحلیل‌گردیدند.نتایج: ژن‌های csccr1 و csccr4 به خوبی در بافت‌های مختلف بیان شدند درحالیکه ژن csccr2 به میزان بسیار ناچیزی در شرایط نرمال بیان می‌شود. در عوض مدارک دیگر نشان دادند که ژن اخیر و ژن csccr4 تحت القای قارچ sclerotinia sclerotiorum در کاملینا افزایش چشمگیری در بیان نشان می‌دهد. مقایسه شرایط نرمال رشد و مواقع حمله پاتوژن نشان داد که ژن csccr4بطور مداوم درحال بیان است و گویای اینست که این ژن همزمان دارای نقش ساختاری و دفاعی می‌‌باشد. این دو ژن‌ اخیر می‌توانند به عنوان منبع بالقوه مقاومت به بیماری مورد بررسی‌های بیشتر قرار گیرند. بطور خودکار، شبکه‌های تنظیمی بیان ژن از جمله کلیدهای اصلی نموی و عوامل رونویسی در کاملینا در برقراری تعادل میان دوگانه رشد طبیعی و سازوبرگ‌های دفاعی حاصل از مسیر بیوسنتز منولیگنول بسته به نوع پیام‌های دریافتی، عمل می‌کنند هرچند که پاسخ آفریده شده وابسته به جوهره و هویت رقم می‌باشد .