آنالیز فیلوژنتیکی ناحیه سیتوکرومb ژنوم میتوکندری چند نژاد بز بومی ایران

هدف: شناسایی تنوع ژنتیکی نژادهای بز بومی ایران، می تواند در حفاظت و نگهداری از این نژادها در برنامه های مدیریتی نقش بسیار مهمی ایفا کند. لذا این پژوهش با هدف بررسی فیلوژنتیکی توالی نوکلئوتیدی ناحیه سیتوکروم b ژنوم میتوکندری چهار نژاد لری، پاکستانی، زابلی و عدنی انجام شد. مواد و روش‎ها: نمونه خون 16 راس بز، از هر نژاد 4 راس، جمع آوری گردید. پس از استخراج dna، تکثیر قطعه 684 جفت بازی ناحیه سیتوکروم b میتوکندری با آغازگرهای اختصاصی انجام شد و قطعات تکثیر شده پس از خالص سازی به صورت رفت و برگشت توالی یابی شدند. با نرم افزار dnaspشش هاپلوتیپ و 9 جایگاه چندشکل در توالی ها تعیین گردید. نتایج: بیشترین تنوع نوکلئوتیدی مربوط به نژاد پاکستانی 0.35461 و کمترین تنوع نوکلئوتیدی مربوط به نژاد زابلی 0.11199 به دست آمد. مقدار dn/ds نمونه های تاجیمای مورد بررسی 1.06945 برآورد شد که موید روند انتخاب طبیعی این ژن در طول دوره تکامل بود. همچنین نتایج حاصل از آنالیز واریانس مولکولی نشان داد 80 درصد تنوع ژنتیکی داخل جمعیتی و 20 درصد بین جمعیتی بود که نشان دهنده جریان ژنی بالا، مهاجرت در بین جمعیت های مورد مطالعه و یا تعداد محدود نمونه های مورد پژوهش می باشد. نتیجه‏گیری: نتایج آنالیز فیلوژنتیکی نشان داد بزهای نژاد لری و عدنی به همراه capra hircus در یک گروه و بزهای نژاد پاکستانی و زابلی نیز به صورت مجزا گروه تشکیل دادند که این امر نشان دهنده منشا مشترک این نژادها با توجه به منطقه جغرافیایی محل زندگی آن ها است.