مقایسه راهبردهای مقابله‌ای در برابر شرایط استرس‌زا در افراد با علائم اولسر پپتیک و افراد سالم 20 تا 50 سال

زمینه و هدف: بیماران شاکی از علائم گوارشی تعداد زیادی از مراجعین به کلینیک های عمومی و داخلی را تشکیل میدهند. به نظر میرسد که چگونگی واکنش افراد نسبت به رویدادهای استرسزا، مهمتر از خود استرس در تولید بیماریهای گوارشی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین راهبردهای مقابله ای و ابتلای به اولسر پپتیک انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مورد شاهدی میباشد. 200 نفر ( 100 نفر بیمار مبتلا به زخم معده با علائم اولسرهای پپتیک (زخم اثنی عشر، زخم معده و زخم مری) با تشخیص زخم پپتیک که به بیمارستان امام رضا(ع) بجنورد مراجعه نموده و اندیکاسیون آندوسکوپی داشتند و 100 نفر سالم که فاقد سابقه یا ابتلا به زخم پپتیک بودند) با سنین 20 تا 50 سال با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش عبارت بودند از: مقیاس راهبردهای مقابله ای(css)و چک لیست مشخصات دموگرافیک داده ها با استفاده از آماره یومن ویتنی و نرمافزار spss 20 تحلیل شدند.یافته ها: تفاوت معناداری میان افراد با علائم اولسر پپتیک و افراد سالم از نظر راهبردهای مقابله ای جستجوی حمایت اجتماعی (001/0> p)، ارزیابی مجدد/ سازگاری (001/0 > p)، مقابله اجتنابی (001/0 > p)، مقابله مساله مدار (001/0 > p)، مقابله هیجان مدار (01/0 > p) و مقابله فعالانه (05/0 > p) وجود داشت.نتیجه گیری: راهبردهای مقابله هیجانیمدار و منفی در برابر شرایط استرسزا میتواند بعنوان یک ریسک فاکتور برای اولسر پپتیک عمل کند. بیماران با علائم اولسر پپتیک در مقایسه با افراد سالم از راهبردهای مقابله ای هیجانی و نامطلوب، مانند ارزیابی مجدد/ سازگاری و مقابله اجتنابی استفاده میکردند