مقایسه معادلات برآورد تعمیم یافته و تابع استنباط درجه دوم در داده‌های طولی اختلالات دوقطبی نوع یک استان مازندران طی سال‌های 1390-1386

زمینه و هدف: در تحقیقات پزشکی، مطالعات طولی نقش مهم و ویژه ای ایفا می کنند. در این مطالعات هر فرد در طول زمان تحت اندازه گیری های مکرر قرار می گیرد. برای تحلیل اینگونه داده ها روش های آماری خاصی که همبستگی را لحاظ کنند بکار گرفته می شوند اما این روش ها در ارائه نتایج معتبر و کارا که در معناداری متغیرهای کمکی موثرند متفاوت هستند؛ بنابراین در این مطالعه ضمن بررسی عوامل تاثیرگذار بر عود اختلال دوقطبی نوع یک با استفاده از معادلات برآورد تعمیم یافته و تابع استنباط درجه دو، به مقایسه کارایی این دو روش نیز می پردازیم.مواد و رو ش کار: در این مطالعه طولی از اطلاعات مربوط به 237 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک که در بیمارستان زارع شهرستان ساری بستری شده بودند، استفاده شد. هریک از افراد در طی سال های 1390 1386پیگیری شده اند. روش های برآورد تابع استنباط درجه دوم و معادلات برآورد تعمیم یافته بکار گرفته شدند.یافته ها: کارایی برآورد پارامتر به روش تابع استنباط درجه دو بیشتر از روش معادلات برآورد تعمیم یافته بود. با استفاده از روش تابع استنباط درجه دو، اثر متغیرهای بستگان درجه یک، سن شروع و مکان زندگی معنی دار شده است اما در روش معادلات برآورد تعمیم یافته، متغیر مکان زندگی معنی دار نشد.نتیجه گیری: داده های مورد استفاده در این مطالعه نشان داد که برآوردهای روش تابع استنباط درجه دو کارایی بیشتری نسبت به روش معادلات برآورد تعمیم یافته دارد.

Comparison of Generalized Estimating Equations and Quadratic Inference Function in Longitudinal data of Bipolar I Disorder dataest in Mazandaran 2007-2011

Background Objectives: longitudinal studies play an important role in medical research. In these studies, every individual are exposed to the repeated measures over time. Specific statistical methods that consider the correlation are used to analyze for such data. But these methods differ in providing reliable and efficient results that are effective in covariates significantly. Therefore, in this study, in addition to checking factors affecting on recurrence Bipolar I Disorder using Generalized Estimating Equations and Quadratic Inference Function, we compare the efficiency of two methods.Material Methods: In this longitudinal study, 237 patients with Bipolar I Disorder and history of hospitalization in Zare hospital in Sari were studied . Each of patients was followed in 20072011. The applied methods were the Generalized Estimating Equations and Quadratic Inference Function.Results: parameter estimation efficiency by Quadratic Inference Function was more than Generalized Estimating Equations method. Using the Quadratic Inference Function method, the effect of variables age at onset, firstdegree relatives and location were significant, but in the Generalized Estimating Equations method, location variable was not significantConclusion: The data used in this study showed that the estimates of the Quadratic Inference Function method is more efficient than Generalized Estimating Equations method.Keywords: Longitudinal Data, Generalized Estimating Equations, Quadratic Inference Function, Bipolar I Disorder