نقش عوامل اقتصادی-اجتماعی بر بهره هوشی کودکان دبستانی شهرستان بندرانزلی

زمینه و هدف: هوش به عنوان یک استعداد کلی شخصی برای درک جهان خود و برآورده ساختن انتظارات آن تعریف می شود. مطالعات متعدد حکایت از ارتباط عوامل اقتصادی و اجتماعی با میزان بهره هوشی داشته اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش این عوامل بر میزان بهره هوشی در کودکان بود.مواد و روش کار: این مطالعه به روش موردشاهدی بر روی 111 دانش آموز دختر 9 تا 11 ساله با بهره هوشی به هنجار ضعیف و مرزی به عنوان گروه مورد و 111 دانش آموز با بهره هوشی به هنجار قوی و متوسط به عنوان گروه شاهد از تمامی دبستان های دولتی شهرستان بندرانزلی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام پذیرفت. برای تعیین ویژگی های دموگرافیک، مادران دعوت شدند و پرسشنامه اطلاعات اقتصادیاجتماعی طی مصاحبه حضوری تکمیل گردید و جهت تعیین بهره هوشی کودکان از تست هوش تجدید نظر شده وکسلر (wisc-r) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، t استیودنت، رگرسیون لجستیک تک و چند متغیره و نرم افزار های آماری 16spss و stata11se انجام گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج رگرسیون لجستیک تک متغیره، بهره هوشی کودکان با جایگاه شغلی و میزان تحصیلات والدین، سطح اقتصادی و تعداد افراد شاغل خانواده ارتباط معنی داری نشان داد. اما با میانگین وزن و قد مادر و کودک و نیز با شاغل بودن پدر، مالکیت منزل مسکونی و تعداد فرزندان خانواده ارتباط معنی داری نداشت.نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، میزان تحصیلات والدین، مهمترین عامل اقتصادیاجتماعی بر میزان بهره هوشی کودکان بود. به نحوی که شانس داشتن کودکانی با بهره هوشی پایین تر برای مادران و پدرانی با تحصیلات غیر دانشگاهی به ترتیب بیش از 2 و 3.5 برابر والدین با تحصیلات دانشگاهی بود.

The role of socio-economic factors on primary school students, intelligence quotient in Bandar Anzali

Background Objective: Intelligence is generally defined as an individual talent to perceive world and meet his expectations. Numerous studies have been done on the association between intelligence quotient and socioeconomic factors. The aim of this study was to investigate the role of these factors on IQ levels in children. Materials Methods: The current research was a casecontrol in which 111 female students aged 911 years with low and boundary intelligence quotients as the case group and 111 with high and average intelligence quotients as the control group were randomly chosen from 12 public girly primary schools in Bandar Anzali, Iran. To determine the demographic features, mothers were invited to an interview to complete the socioeconomic questionnaire. Wechslerrsquo s revised intelligence test was used to determine each student's intelligence quotient. The acquired data were analyzed in chisquare 2, student ttest, Univariate and multivariate logistic regression, SPSS (16.0 version), and Stata 11 SE.Results: intelligence quotients had a significant association with job status and educational level of parents, economic level and the number of employed people in the family. But had no significant association with mother and child's weight and height and also, fathers' employment, owning a private house and number of children in family.Conclusion: Based on this study, parents' educational level was the most important socioeconomic factor on children's IQ levels. So that , the odds of having children with a low intelligence quotient for parents who have no academic education is respectively 2 and 3.5 times more than parents who have academic education.keywords: socioeconomic factors, intelligence quotient, primary school students