اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام.اس

زمینه و هدف: ام.اس از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی در بزرگسالان جوان است و مانند هر بیماری مزمن دیگر، جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا و کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام.اس انجام شد.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه ی شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. تعداد 24 بیمار به عنوان نمونه از بین زنان مبتلا به ام.اس عضو انجمن حمایت از بیماران ام.اس شهر زاهدان ، انتخاب شده و به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله تحت گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده مقیاس کیفیت زندگی مخصوص بیماران ام.اس (msis29) بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری spss 16 و با استفاده از آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید سبب تفاوت معنی داری (001/0p<) بین گروه مداخله و کنترل در شاخص کلی کیفیت زندگی شد. همچنین به طور معنی داری (001/0p<) موجب بهبود بعد روانی کیفیت زندگی در زنان مبتلا به ام.اس در مقایسه با گروه کنترل شده است، اما در بهبود بعد جسمانی کیفیت زندگی اثربخشی معنی داری نداشته است.نتیجه گیری: گروه درمانی مبتنی بر رویکرد امید در بهبود بعد روانی کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام.اس موثر است. بنابراین می توان آن را به عنوان یک روش مداخله ای مفید برای بهبود بعد روانی کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به ام.اس به کار برد

Effectiveness of Hope-based Group Therapy on the Quality of Life in Women With Multiple Sclerosis

Background Objectives: Multiple Sclerosis(M.S) is one of the most common chronic disease of the central nervous system in young adults and like any other chronic disease can effect various aspects of life of patients and their quality of life. This study was conducted to evaluate the effectiveness of Hopebased group therapy on the quality of life in women with multiple sclerosis.Material Methods: This research is a quasiexperimental study with control group pretest posttest design. Number of 24 patients as the sle was selected among women with M.S and divided into two groups as intervention and control group. Hopebased group therapy was performed in the intervention group. The instrument used in this study was Multiple Sclerosis Impact Scale (MSIS29). Research data were analyzed using SPSS 16 software and statistical tests of independent ttest, chisquare and multivariate analysis of covariance (MANCOVA).Result: Hopebased group therapy caused a significant difference (p<0.001) between intervention and control groups in the overall scale of quality of life. It also significantly (p<0.001) improved psychological aspect of quality of life in women with M.S, compared to control group, but this intervention showed no  significant effect  on improvement of physical aspect of quality of life.Conclusion: Hopebased group therapy is effective in improvement of psychological aspect of quality of life in women with M.S. So it can be applied as a useful method of intervention for improvement of psychological aspect of quality of life in patients with M.S.Keywords: Group therapy, Quality of life, Multiple Sclerosis (M.S)