دزیمتری زیستی برای تعیین پرتوهای یونیزان

زمینه و هدف: مهمترین هدف دزیمتری، کنترل منظم میزان پرتوگیری افراد است. در این راستا به منظور تخمین دز روش های مختلفی طراحی شده اند که دزیمتری زیستی یکی از آنهاست. روشهای دزیمتری زیستی را می­توان در سه گروه کلینیکی، بیولوژیکی (ژنتیکی و سیتوژنتیکی) و فیزیکی دسته بندی نمود. از مشخصه های یک روش دزیمتری زیستی ایده آل می توان به حساسیت بالا، پوشش کامل به محدوده وسیعی از دزها، توانایی تمیز تابش مزمن از حاد و عدم وابستگی به سن و جنس اشاره کرد. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه روش­های مختلف دزیمتری زیستی است، که در حال حاضر مورد استفاده قرار می­گیرند. مواد و روش کار: در این مطالعه مروری مقالات مختلف در زمینه دزیمتری زیستی بررسی شد. سپس با انتخاب کلید واژه های مناسب، جدیدترین و مهمترین اطلاعات گرد آوری و استفاده گردید.یافته ها: روشهای ژنی علیرغم حساسیت بالا، اختصاصیت کمی دارند. سنجش دی سنتریک در لنفوسیتهای خون محیطی کماکان به عنوان روش ایده آل در بین روشهای دزیمتری زیستی مطرح است با این حال دو تکنیک بیودزیمتری fish و epr به دلیل ثبات زمانی پاسخ، اخیرا مورد استفاده گسترده ای قرار گرفته اند.نتیجه‌گیری: روش های بیودزیمتری پرتوهای یونیزان از تنوع بالایی برخوردار هستند. اما معرفی یک روش ایده آل، که برای تمامی جنبه ها و کاربردها مناسب باشد امکان پذیر نیست. با این حال در صورت استفاده از چند روش به طور مکمل می توان به نتایج مفیدی دست یافت.

Biological dosimetry for the identification of ionizing radiation exposure

Background Objectives: Systematic monitoring of exposure levels for radiation workers and other employees who might recive radiation is the main objective of dosimetry. Biodosimetry is the choice method to assess radiation dose of those exposed unplanned. Biodosimetry may be performed by three techniques: clinical methods, biological methods by genetic and cytogenetic analysis (including dicenteric assay, micronuclei assay, translocation analysis (FISH) and PCC analysis) and biodosimetry based on physical factors (including EPR and OSL). The ideal biodosimetry method is the technique which that offers accurate estimation of accidental or unplanned doses immediately following to exposure, in emergency cases. Other characteristics of an ideal biodosimetry method are high sensitivity, coverage to a wide range of doses, ability to distinguish between acute and chronic exposure. The aim of this study was to comparison of various biodosimetry methods used currently.Material Methods: In this study, relevant articles on biological dosimetry have been reviewed. Then, specific keywords were selected  based on the aim of study and the most recent publication in this field, were collected.Results: Gene expression methods have high sensitivity and low specificity. Dicentric chromosomes in human lymphocytes is still as ideal method of biodosimetry methods. However FISH and EPR techniques Because of the time stability of response, has recently been used widely.Conclusion: Evaluation of various biodosimetry techniques is evident biodosimetry is a practical method, but no single technique may be appropriate to apply for all applications. However, combined methods (especially physical and biological methods) can be helpful. Key words: Biodosimetry, Ionizing Radiation, Dose Assessment