مقایسه‌ی اثر NovaMin موضعی و نانوهیدروکسی‌آپاتیت بر رمینرالیزاسیون ضایعات شبه‌پوسیدگی دندان‌های دایمی

زمینه و هدفnovamin : یک ترکیب معدنی صناعی از کلسیم، سدیم، فسفر و سیلیکاست که کریستالین‌های هیدروکسیل کربنات آپاتیت با ساختاری مشابه ترکیبات معدنی دندان آزاد می‌کند. نانوهیدروکسی آپاتیت هم یکی از ترکیبات زیست سازگار است که تمایل زیادی به مینای دندان داشته و ذرات نانو از نظر مرفولوژی شباهت زیادی به کریستالهای آپاتیت مینا دارند. تحقیق حاضر با هدف مقایسه‌ی اثرات novamin و نانوهیدروکسی‌آپاتیت در رمینرالیزاسیون ضایعات پوسیدگی دندان‌های دایمی با توجه به نقش رمینرالیزه کننده ها و ارزش روز افزون روشهای پیشگیری محافظه کارانه انجام گرفت.مواد و روش‌ کار: در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی؛ 30 دندان مولرسوم نهفته سالم و بدون ترک یا شکستگی انتخاب و سختی سطحی اولیه آنها اندازه گیری شد. بعد از قرار گرفتن در معرض سیکل‌‌های رمینرالیزاسیون / دمینرالیزاسیون؛ ضایعات پوسیدگی مصنوعی در آنها ایجاد گردید و مجددا سختی سطحی آنها تعیین شد. دندان‌ها به صورت تصادفی با خمیردندان حاوی novamin و پودر نانوهیدروکسی‌آپاتیت 10% به مدت 2 دقیقه در روز در طی 5 روز درمان شده و مقادیر ریزسختی آنها توسط دستگاه vickers تعیین گردید. داده‌ها با آزمون تی تست مستقل و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مقادیر ریزسختی سطحی در درمان با خمیر دندان حاوی novamin در دندان‌های مولردایمی معادل 87/412 کیلوگرم نیرو بر میلی متر مربع و در درمان با نانوهیدروکسی‌آپاتیت برابر40/388 کیلوگرم نیرو بر میلی‌متر مربع برآورد گردید. ریزسختی دندان‌های تحت درمان با novamin بیشتر از دندان‌های تحت درمان با نانوهیدروکسی آپاتیت به دست آمد این اختلاف ازلحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: هر دو عامل نانوهیدروکسی‌آپاتیت و خمیردندان حاوی novamin در بهبود مقادیر رمینرالیزاسیون ضایعات شبه‌پوسیدگی در دندان‌های مولردایمی موثر بوده‌اند؛ اما تفاوت معناداری مشاهده نشد.