اثر گیاه ابوخلسا و بومادران بر روی لیشمانیا ماژور در شرایط آزمایشگاهی

زمینه و هدف: تک یاخته لیشمانیا عامل بیماری سالک و کالاآزار با انتشار جهانی است. تظاهرات بالینی لیشمانیازیس در انسان از بثورات جلدی تا بیماری احشایی متغیر می باشد. تلاش برای دستیابی به اشکال دارویی جدید که بتواند ضمن درمان سریع زخم ها با کم ترین عوارض جانبی و مقاومت ادامه دارد. با توجه به اینکه مصرف داروهای صناعی با عوارض جانبی مختلفی همراه است، لذا استفاده از گیاهان دارویی مانند ابوخلسا و بومادران که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته است در درمان بیماریها اهمیت پیدا می کند. مواد و روش کار: در لوله های حاوی محیط کشت، تعداد 106 انگل لیشمانیا (معادل cc5/0 انگل) و cc5/0 از رقت های مشخص عصاره گیاه ابوخلسا و بومادران بصورت جداگانه اضافه شد. سپس تمام لوله های فوق را به انکوباتور منتقل شده و میزان زنده بودن انگل در زمان های مشخص مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد روند کاهشی معنی داری در تعداد انگل های لیشمانیا بر حسب زمان وجود دارد که بعلت تاثیر عصاره بوده است. و در بررسی اثر غلظتهای مختلف عصاره ابوخلسا بر روی انگل لیشمانیا در مقایسه با محیط شاهد مشخص گردید. تمامی غلظتهای مورد بررسی این عصاره باعث کاهش تعداد انگلهای لیشمانیا شده است.نتیجه گیری: عصاره ابوخلسا را می توان در تحقیقات بر روی انگل لیشمانیا و گسترش داروهای گیاهی بکار برد