فاکتورهای پریناتال مرتبط با مرگ و میر نوزادان نارس درNICU بیمارستان قایم مشهد

زمینه و هدف: نارسی مهمترین علت پدیده مرگ ومیر نوزادی و هدف مطالعه حاضر تعیین برخی فاکتورهای پریناتال مرتبط با این پدیده است. مواد و روش کار: جامعه آماری این مطالعه کوهورت تاریخی، نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان قایم مشهد در سالهای 1386 تا 1389 بود. طی ریزش نمونه از 200 پرونده تصادفی، 172 پرونده از زمان بستری تا زمان ترخیص، به دقت مطالعه شد. داده ها با پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع آوری، با spss19th آنالیز و نتایج با آمار توصیفی و آزمونهای فیشر، کای دو و t ارایه شد. یافته ها: بر اساس مرگ یا زنده بودن تا روز 28 بعد از تولد، 54 و 118نوزاد به ترتیب در گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. وزن زمان تولد و سن داخل رحمی به ترتیب (42/635)54/1549 گرم و (35/3) 46/31 هفته بود. مصرف انتناتال نیتروگلیسرین، سولفات منیزیم، متیل دوپا و هیدرالازین و مصرف مزمن انسولین با اینکه در دو گروه تفاوت آماری معنی دار نداشتند (05/0p > ) نسبت شانس بیشتر از 1 داشتند. دیابت، پره اکلمپسی، گروه خون و rh مادری در دو گروه تفاوت آماری معنی دار داشتند (05/0p < ). گریه، تنفس، سیانوز، تونوسیته و سابقه احیای نوزاد در اتاق زایمان (001/0p < ) و از تظاهرات نوزاد در زمان پذیرش، آپنه، برادی کاردی، گسپینگ (001/0p < )، هیدروپس، آسیت و iugr (05/0p < )، در دو گروه تفاوت آماری معنی دار داشتند. نتیجه گیری: برخی فاکتورهای مادری و نوزادی می توانند مرگ ومیر نوزادان نارس را متاثر نمایند. توجه به این فاکتورها می تواند در شناسایی نوزادان در معرض خطر مرگ ومیر و تامین فاکتورهای کاهنده مرگ ومیر موثر باشد.