علایم بالینی و آزمایشگاهی سپتی سمی نوزادی در بیمارستان قایم مشهد

زمینه و هدف: سپتی سمی نوزادی به عنوان یکی از بیماریهای شایع دوران نوزادی به عفونت های باکتریال اطلاق می شود و به صورت اولیه جریان خون نورادان را طی ماه اول زندگی درگیر می کند. این مطالعه با هدف شناسایی علایم بالینی و آزمایشگاهی نوزادان دچار سپتی سمی در بیمارستان قایم (عج) مشهد صورت گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی بر روی 186 نوزاد مشکوک به سپتی سمی بستری شده در بیمارستان قایم مشهد طی سالهای 1385-1388 انجام گرفت اطلاعات بوسیله چک لیست از طریق پرونده های پزشکی تکمیل و در نهایت داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزارهای آماری spss16 ,excel تجزیه و تحلیل گردیدند.یافته ها: دراین مطالعه نسبت ابتلا پسران به دختران 2 به 1 و متوسط سن نوزادان به هنگام بستری 1/8 روز بود. شایعترین علل مراجعه به ترتیب شیر نخوردن و تب بود. هیپورفلکسی، دیسترس تنفسی، هیپوترمی و تشنج از علایم دیگر بیماران بوده. کلبسیلا پنومونیه نیز شایعترین عامل سپتی سمی نوزادان بود.نتیجه گیری: اطلاعات تشخیصی قوی در مورد سپتی سمی نوزادان می تواند باعث تشخیص زودرس و درمان به موقع گردد و از مرگ و میر و ناتوانی نوزادان تا حدود زیادی بکاهد همچنین وجود علایم بالینی به تنهایی در تشخیص سپتی سمی نوزادان کافی نیست و آزمایش کشت خون در موارد مشکوک باید انجام گیرد