تدوین برنامه والدگری برای مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی و بررسی تاثیر آن بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه والدگری برای مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی و بررسی تاثیر آن بر تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی انجام گرفت.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه‌ی آماری مادران مراجعه کننده به مرکز روان‌پزشکی شهر تهران در سال 1401 و دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی بودند که از بین آن‌ها، 30 نفر به شیوه دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی، در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه به‌وسیله پیش آزمون با مقیاس تاب آوری فرم کوتاه (2009) و پرسش‌نامه ارزیابی رابطه والد-فرزند (1983) ارزیابی شدند و برنامه والدگری به گروه آزمایش آموزش داده شد. سپس، در هر دو گروه، پس آزمون اجرا شد و پس از سه ماه، آزمون پیگیری به ‌عمل آمد.یافته‌ها: داده ها با استفاده از روش آماری واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار spss-23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برنامه تدوین شده باعث بهبود سطح تاب آوری و کیفیت رابطه والد-فرزندی در مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی شده که این بهبود تا مرحله پیگیری برقرار بوده است (0.05>p).نتیجه‌گیری: طبق نتایج، برنامه تدوین شده والدگری می تواند موجب شود که مادران دارای فرزند با نارضایتی جنسیتی تاب آوری خود را افزایش دهند و روابط خود را با فرزندشان بهبود بخشند؛ بنابراین، پیشنهاد می شود که استفاده از این نوع مداخله برای کار با این گروه از مادران در دستورکار روان‌شناسان و سازمآن‌های مرتبط قرار گیرد.

developing a parenting program for mothers with children with gender dysphoria and examining its impact on the resilience and quality of the parent-child relationship

introduction: the present study aimed to develop a parenting program for the mothers of children with gender dysphoria and investigate its impact on the resilience and quality of the parent-child relationship.method: the research method was a semi-experimental pre-test-post-test type, with a control group and follow-up. the statistical population consisted of mothers who were referred to the psychiatric center of tehran in 2023 and had a child with gender dysphoria, of whom, 30 cases were selected in an available manner and randomly categorized into the experimental and control groups. both groups were evaluated by means of a pre-test with the short-form resilience scale (2009) and the parent-child relationship assessment questionnaire (1983). the parenting program was taught to the experimental group; then, the post-test was carried out. after three months, a follow-up test was performed.results: the data were analyzed by statistical method of variance with repeated measurements and bonferroni’s post-hoc test in spss software (version 23). the results showed that the developed program improved resilience and the quality of the parent-child relationship in mothers of children with gender dysphoria, and this improvement was maintained until the follow-up stage (p<0.05).conclusion: according to the obtained results, the prepared parenting program can help mothers of children with gender dysphoria increase their resilience and improve their relationships with their children. therefore,  it is suggested to use this type of intervention to work with this group of mothers, which should be included in the agenda of psychologists and relevant organizations.