مقایسه اثربخشی روان درمانی پذیرش و تعهد با رویکرد یکپارچه نگر بر خودشناسی انسجامی افراد اقدام کننده به خودکشی

مقدمه: باتوجه به اینکه خودکشی یکی از مسائل مهم در حوزه ی بهداشت عمومی میباشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی دو رویکرد درمانی یکپارچه نگر و روان درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر خودشناسی انسجامی افراد اقدام کننده به خودکشی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد اقدام کننده به خودکشی که در سال 1399 در بیمارستانهای استان خراسان شمالی بستری بودند تشکیل دادند. نمونه این پژوهش شامل 24 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی ( 12 نفری) قرار گرفتند. سپس یک گروه مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه دیگر رواندرمانی یکپارچه نگر را به مدت 8 جلسه دریافت کردند. ابزار پژوهش مقیاس خودشناسی قربانی و همکاران ( 2008 ) بود. دادههای این پژوهش در چهار مرحله؛ قبل از مداخله، جلسه چهارم مداخله، در پایان مداخله و دو ماه بعد از اتمام مداخله جمع آوری و با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته چند متغیری و  spss  از طریق نرم افزار تحلیل آماری نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد مداخلات هر دو روش درمانی، یکپارچه نگر و تعهد و پذیرش بر خودشناسی انسجامی و ابعاد آن موثر بوده است و هر دو روش درمانی باعث افزایش نمرات خودشناسی انسجامی شده است (f = 120.346, p < 0.001, eta = 0.860). البته رویکرد یکپارچه نگر در افزایش خودشناسی انسجامی موثرتر بوده است.نتیجه گیری: جهت افزایش سطح خودشناسی انسجامی در افراد اقدام کننده به خودکشی به کاربرد درمان های مبتنی بر رویکرد یکپارچه نگر و رواندرمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش توجه بیشتری شود

comparison of the efficacy of acceptance and commitment therapy (act) and integrated approach on integrative self –knowledge among people with suicide attempts

introduction: considering the suicide is one of the most important public health issues, the present study investigates the comparison between comparison of the effectiveness of two therapeutic approaches integrative and acceptance and commitment therapy act on integrative self- knowledge among people with suicide attempts.method: the current research is a quasi-experimental with pre-experimental-post-experimental study with a follow up design. the statistical population of the present study included all people with suicide attempts in north khorasan who were hospitalized in 2020. the sample of the study included 24 subjects who selected through random sampling as well as inclusion criteria and assigned randomly into two experimental groups (12 people in each group). act package and integrated treatment protocol accomplished in eight 90-minutes sessions individually every week. the research tool was integrative self- knowledge scale ghorbani et al. (2008). data were collected in four stages before the intervention, fourth session, at the end of the intervention and after two months. data were analyzed using of mixed multivariate variance and by spss-26 software.results: the results showed that both treatments effect on integrative self- knowledge (f = 120.346, p < 0.001, eta = 0.860). in experiential self- awareness and to integrate there isn’t significant difference between the two treatments but in reflective self- knowledge integrated treatment was more effective.conclusion: in order to increase the level of integrative self-knowledge in people with suicide attempts, more attention should be paid to the use of integrated approach treatment and acceptance and commitment therapy.