مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی همراه با ذهن آگاهی و بخشش درمانی بر نشانگان بالینی و پاسخ های هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت همسر

مقدمه: خیانت تهدیدی برای زندگی خانوادگی و روابط همسران است که منجر به واکنشهای هیجانی از جمله غمگینی، وحشت ،خشم، ترس، حسادت و احساس گناه به ویژه در فردی که مورد خیانت قرار گرفته میشود. هدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی طرحواره درمانی همراه با ذهن آگاهی و بخشش درمانی بر نشانگان بالینی و پاسخ های هیجانی زنان آسیب دیده از خیانت همسر میباشد. روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با پیگیری بود .36 زن که تجربه خیانت از طرف شوهر داشتند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش طرحواره درمانی همراه با ذهن آگاهی 12 = n و بخشش درمانی 12 = n و گروه کنترل 12 = n قرار گرفتند. مداخلات به مدت ده جلسه 90 دقیقه ای هفتگی به گروههای آزمایشی ارائه شد.. از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: اثر تعامل بین گروهها و زمان اندازه گیری درطرحواره درمانی همراه با ذهن آگاهی و بخشش درمانی بر نشانگان بالینی  0.01 > p  و پاسخهای هیجانی  0.05 > p معنادار بود. در نشانگان بالینی بین دو مداخله تفاوت معنی دار مشاهده نشد   0.05 ≤ p  در پاسخ های هیجانی فقط در مولفه وحشت گروه بخشش درمانی وضعیت بهتری نشان دادند 0.01 > p. نتیجه گیری: از هر دو مداخله میتوان جهت کاهش آلام روحی قربانیان خیانت همسر بهره گرفت. از طرفی با توجه به نوع آسیب، بخشش درمانی گزینه مناسب تری میباشد.

Comparison of the Effectiveness of Schema Therapy with Mindfulness and Forgiveness Therapy on Clinical Symptoms, Emotional Responses in Women Affected by Wife Betrayal

Introduction: Infidelity is a threat to family life and the relationship of the spouses, leading to emotional reactions such as sadness, dread, anger, fear, jealousy and guilt, especially in the person being betrayed. The aim of this study was to compare the effectiveness of schema therapy with mindfulness and forgiveness therapy in clinical symptoms and emotional responses in women affected by their husband’s betrayal. Methods: The present study was a semiexperimental research with a pretestposttest and followup design. A total of 36 women who had experienced husband’s betrayal were selected by convenience sampling method and were randomly assigned to one of the two experimental (schema therapy with mindfulness n = 12 and forgiveness therapy n = 12) and control groups (n = 12). Interventions were provided to the experimental groups in ten 90minute weekly sessions. Variance analysis with repeated measures was used for statistical analysis. Results: The effect of intergroup interaction and the time of measurement for schema therapy with mindfulness and forgiveness therapy on clinical symptoms (P < 0.01) and emotional response (P < 0.05) was significant. There was no significant difference in clinical symptoms between the two interventions (P ≤ 0.05). In emotional responses, only in the component of dread, the forgiveness therapy group showed better conditions (P < 0.01). Conclusions: Both interventions can be used to move beyond suffering towards peace and achieving resolution. In addition, considering the type of damage, forgiveness therapy is a more appropriate option