بررسی روایی و پایایی مقیاس آسایش اجتماعی در سالمندان ایرانی در سال 1395

مقدمه: امروزه با سالخوردگی جمعیت، سالمندان با مسائل اجتماعی مختلفی رو به رو شدهاند. آسایش و سلامت اجتماعی سالمندان در این بین از مقوله های مهم و مغفول بوده است که با کیفیت زندگی آنان ارتباط نزدیکی دارد. تاکنون مقیاس آسایش اجتماعی در جامعه سالمندان مورد روایی و پایایی قرار نگرفته است، لذا هدف این مطالعه بررسی روایی و پایایی مقیاس آسایش اجتماعی در سالمندان ایرانی در سال 1395 است. روش کار: این مطالعه، یک مطالعه هنجاریابی است. شرکت کنندگان، 550 نفر سالمند مقیم شهر تهران که از مراکز و خانه های بهداشت به طور تصادفی انتخاب گردیدند. این مطالعه بر روی مقیاس آسایش اجتماعی social wellbeing scale انجام شد. برای بررسی داده ها از آمارهای توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و آلفا کرونباخ با استفاده از نرم افزار 22spss v. استفاده شد. یافته ها: شرکت کنندگان شامل 58.9 درصد مرد و 41.1 درصد زن بودند. میانگین سنی 6.67 ± 66.09 بود. آلفا کرونباخ 0.94 بود. روایی سازه با روش تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مقیاس از پنج جزء انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی و انطباق اجتماعی تشکیل شده است. نتیجه گیری: مقیاس آسایش اجتماعی از پایایی و روایی مناسبی در سالمندان ایرانی برخوردار است. بنابراین میتواند برای ارزیابی آسایش و سلامت اجتماعی سالمندان ایرانی مورد استفاده قرار بگیرد

Psychometrics Properties of Social Well-Being Scale in Iranian Elderly

Introduction: Today, following the aging population, the elderly have been faced with various social issues. The social wellbeing and health of the elderly are important but it has been neglected that is closely related to the quality of life. The Social Comfort Scale has not been validated in the Iranian elderly. The purpose of this study was to investigate the Psychometrics properties of Social Wellbeing Scale in Iranian Elderly. Methods: This is a psychometrics properties study. The participants were 550 elderly people living in Tehran who were randomly selected from health centers. The study was conducted on the Social Wellbeing Scale. The data were analyzed using descriptive statistics and Pearson correlation test, exploratory factor analysis, and Cronbach’s alpha via SPSS v.22 software. Results: Participants were 58.9% male and 41.1% female. The mean age was 66.09 ± 6.67. Alpha Cronbach’s was 0.94. Structural validity by exploratory factor analysis showed that SWS consisted of five components (social integration, social acceptance, social contribution, social actualization, and social coherence). Conclusions: Social Wellbeing Scale has good reliability and validity in Iranian elderly. Therefore, it can be used to assess the social wellbeing and health of Iranian elderly.