تاثیر تمرینات تصویرسازی و اصلاحی بر الگوی فعالیت عضلات منتخب کمری لگنی افراد دارای سندروم هایپراکستنشن کمری

مقدمه: سندروم هایپراکستنشن کمری، جز دومین دسته شایع از سندروم های کمری است که موجب کاهش ارتفاع دیسک به همراهتنگ شدن سوراخ بین مهره ای ناحیه کمری می گردد. هدف از این مطالعه تاثیر تمرینات (تصویر سازی ذهنی و اصلاحی) بر سندرومهایپراکستنشن کمری و الگوی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب کمری لگنی در حرکت هایپراکستنشن ران بود.40 سال، غیر ورزشکار و بدون آسیب و روش کار: بیست و چهار زن مبتلا به ناهنجاری هایپراکستنشن کمری در دامنه سنی 30جراحی در ناحیه کمری در دو گروه تمرینات ترکیبی (اصلاحی و تصویرسازی ذهنی) و اصلاحی قرار گرفتند. گروهها به مدت ششهفته و هفته ای سه جلسه به تمرینات پرداختند. لوردوز کمری، قدرت عضلات شکمی، سرینی بزرگ و فعالیت الکترومایوگرافیعضلات منتخب لگنی قبل و پس از مداخله اندازه گیری شد.در بین دو (p=0/ گروه اصلاحی: 00 ،p=0/ همبسته نشان داد که میزان درجه لوردوز کمری (گروه ترکیبی: 00 t یافتهها: آزمون،p=0/ گروه تمرینی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معنی دار داشت و میزان قدرت عضله سرینی بزرگ (گروه ترکیبی: 00در بین دو گروه در پس آزمون نسبت (p=0/ گروه اصلاحی: 00 ،p=0/ و عضلات شکمی (گروه ترکیبی: 00 (p=0/ گروه اصلاحی: 01در گروه ترکیبی (p=0/ و عرضی شکمی ( 03 (p=0/ به پیش آزمون افزایش معنی دار یافت و نرخ فعالیت عضلات سرینی بزرگ ( 01(تصویرسازی حرکتی و اصلاحی) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش معنی دار یافت و نرخ فعالیت عضله سرینی بزرگ دردر پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش معنی دار یافت و نرخ فعالیت عضلات بازکننده کمری (گروه p=0.00 گروه اصلاحی p=0.00در بین دو گروه در p=0.01 گروه اصلاحی: 00 ،p=0 و راست رانی گروه ترکیبی: 01 .p=0 گروه اصلاحی: 02 .p=0 ترکیبی p=0.01مستقل نشان داد که بین دو روش تمرینی اختلاف معنی t پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معنی دار یافت. همچنین آزمون دار وجود نداشت p≥0.05نتیجه گیری: یافته نشان داد که تمرینات تصویرسازی ذهنی اصلاحی در کاهش ناهنجاری هایپراکستنشن کمری و تغییر فعالیتعضلات کمربند لگنی موثر بوده، پیشنهاد می شود از این نوع تمرینات که نوع متفاوتی از برنامه های اصلاحی است با هدف تغییر نرخفعالیت عضلانی کمربند کمری لگنی و در نتیجه اصلاح قوس کمری افزایش یافته بهره گرفت.

The Effect of Imagery and Corrective Exercises on Model of Activity of Selected Pelvic Muscles and the Lumbar Hyper Extension Syndrome

Introduction: Lumbar hyper extension syndrome is the second most common category of lumbar syndromes that reduces the height of the disc and narrows the intervertebral foramen in the lumbar vertebrae. The purpose of this study was the effect of exercises (imagery and corrective) on the degree of lumbar hyper extension and the activity of electromyography of the pelvic muscles.Methods: Twenty four women with the lumbar hyper extension syndrome in the age range of 3040 years, nonathlete and without injury and surgery in the lumbar region were divided into two groups of combined and corrective exercises. The groups trained for six weeks and three times a week. Lumbar lordosis, abdominal muscle and gluteus maximus strength and activity of electromyography of selected pelvic muscles were measured before and after exercises.Results: Paired ttest showed that the variables of lumbar lordosis (combined group: P=0.00, corrective group: P=0.00) were significantly reduced between the two training groups in the posttest compared to the pretest and the strength of gluteus (combined group: P=0.00, corrective group: P=0.01) and abdominal muscles (combined group: P=0.00, corrective group: P=0.00) in the two groups in the posttest was significantly increased compared to the pretest. Gluteus maximus (P=0.01) and abdominis transfer muscle activity rates (P=0.03) in the combined group (imagery and corrective exercises) increased significantly in the posttest compared to the pretest and gluteus maximus muscle activity rate (P=0.03) in the corrective group increased significantly in the posttest compared to the pretest. The activity rate of lumbar erector spine (combined group: P=0.00, corrective group: P=0.02) and rectus femoris muscles (combined group: P=0.01, corrective group: P=0.00) decreased significantly between the two groups in the posttest compared to the pretest. Unpaired ttest also showed that there was no significant difference between the two training methods (P ge; 0.05).Conclusions: The findings showed imagery corrective exercises have been effective in reducing lumbar hyper extension dysfunction by altering the lumbo - pelvic muscles activity. It is suggested to use imagery corrective exercises which is a different program for reducing increased lumbar lordosis by altering the activity of lumbopelvic muscles.