مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی در سالمندان

مقدمه: برخوردار بودن از انعطاف پذیری شناختی افراد را قادر میسازد تا علاوه بر مقابله بهتر در برابر موقعیتهای استرس زا، کمتردچار تنش شده، در برابر مشکلات از توانایی بالایی برخوردار باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرشو تعهد و معنادرمانی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی در سالمندان صورت گرفته است.روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیشآزمونپسآزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری موردمطالعه پژوهش حاضر شامل کلیه اعضای کانون بازنشستگان شهرستان بجنورد در سال 1399 بود که حداقل دارای سن 60 سالبودند. حجم نمونه در این پژوهش شامل 45 نفر بود که ابتدا به شیوه نمونه گیری هدفمند و جایگزینی تصادفی در سه گروه آزمایش15 نفره) و گروه کنترل ( 15 نفره) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه انعطاف پذیری دنیس و وندروال ) 15 نفره)، گروه آزمایش 2 ) 12010 ) بود. بسته درمانی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 جلسه 90 دقیقهای و و درمان وجودی در 10 جلسه 90 دقیقهای )برای گروههای مداخله اجرا گردید. دادهها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس وآزمون تعقیبی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری اس پی اس اس نسخه 22 انجامشد.یافتهها: بسته درمانی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی شرکت کنندگان تاثیرگذار بود. همچنین از نظر مقایسه بین دو درمان در متغیر انعطاف پذیری شناختی با وجود تفاوت اندکی که وجود داشت، اما اینمقدار تفاوت از نظر آماری بین دو رویکرد درمانی، معنادار نبوده است.نتیجه گیری: بسته درمانی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان وجودی به ترتیب طی 8 و 10 جلسه 90 دقیقهای توانستانعطاف پذیری شناختی افراد سالمند را افزایش دهد. بنابراین، به نظر میرسد انجام چنین مداخلاتی به نوبه خود میتواند زمینه بهبودعملکرد را در سالمندان در اکثر موضوعات و محورهای زندگی اجتماعی و روانشناختی فراهم نماید.

Comparing the Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy and Existentialism Therapy on Increasing Improving Cognitive Flexibility in the Elderly

Introduction: Having cognitive flexibility enables people to not only cope better with stressful situations, but also have less stress and have more ability to cope with problems. The aim of this study was to determine the effectiveness of treatment of acceptance and commitment and existentialism therapy on increasing psychological flexibility in the elderly.Methods: The current research method is semiexperimental and its design is preexperimentalpostexperimental with control group. The statistical population of the present study included all members of the Bojnourd Retirement Association in 2020, who were at least 60 years old. The sample size in this study included 45 people, first by targeted sampling and random substitution in three experimental groups 1[15]. Individual], experimental group 2 [15 people] and control group [15 people] were included. The research instrument was the Dennis and Vanderwall Cognitive Flexibility Questionnaire [2010]. Acceptance and commitment therapy packages were administered in 8 sessions of 90minute and existential therapy in 10 sessions of 90minute for intervention groups. Data using descriptive statistics [mean and standard deviation] and inferential statistics [analysis of covariance And followuptest] were analyzed. Data analysis was performed using SPSS statistical analysis software version 22.Results: Acceptance and commitmentbased and existential therapeutic package were effective in increasing participantschr('39') cognitive flexibility. Also, in terms of comparison between the two treatments, there was a slight difference in the cognitive flexibility variable, but this amount of difference between the two treatment approaches was not statistically significant.Conclusions: Acceptance and commitmentbased therapy package and existential therapy in 8 and 10 sessions of 90 minutes, respectively, were able to increase cognitive flexibility in the elderly. Therefore, it seems that performing such interventions in turn can provide the basis for improving performance in the elderly in most issues and areas of social and psychological life.