بررسی اثر پلاسماهای تهیه شده از کیسه های خون طی هفته های مختلف بر میزان تولید مالون دی آلدهید ( Mda ) و نیتریک اکساید ( No ) از سلول های تک هسته ای خون محیطی در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: ما در مطالعه حاضر اثر پلاسمای جمع آوری شده از کیسه های خون فشرده در هفته های مختلف پس از اهدا را بر سلول های تک هسته ای خون محیطی (pbmcs) مورد بررسی قرار دادیم. روش کار: در این مطالعه تجربی پلاسما از 20 کیسه خون فشرده طی هفته های اول، دوم، چهارم و پنجم پس از اهدا تهیه شد. سلولهای تک هسته ای خون محیطی نیز از دیگر دهندگان سالم جدا شده و با غلظت های مختلف پلاسمای تهیه شده در آزمایشگاه تیمار شدند. میزان نیتریک اکساید و مالون دی آلدهید در مایع رویی کشت به ترتیب با استفاده از واکنش های گریس و اسیدتیوباربیوتوریک تعیین گردید و میزان فعالیت سلول ها با استفاده از روش mtt مشخص شد. از نرم افزار گراف پد پریزم نسخه 5 برای آنالیزآماری اطلاعات استفاده شد. یافته ها: نتایج ما نشان داد که پلاسماهای تهیه شده از کیسه های گلبول قرمز فشرده در طی هفته های ابتدایی میزان فعالیت سلول های تک هسته ای خون محیطی و تولید نیتریک اکساید از آنها را افزایش میدهد. ما همچنین دریافتیم پلاسما بسته به زمان تهیه و غلظت استفاده شده اثرات متفاوتی بر رهاسازی مالون دی آلدهید از سلولهای تک هسته ای خون محیطی دارد.نتیجه گیری: ما دریافتیم که پلاسمای تهیه شده از سلولهای تک هسته ای خون محیطی بسته به غلظت و طول مدت نگهداری کیسه خون میتوانند اثرات مهاری یا تحریک کنندگی ایمنی بر سلول های تک هسته ای خون محیطی داشته باشند.

Evaluation of Effect of Plasmas Prepared from Packed Red Blood Cells at Different Weeks on Production of Nitric Oxide (NO) and Malondialdehyde (MDA) from Peripheral Blood Mononuclear Cells in Vitro

Introduction: In present study, we evaluated the effect of plasma collected from packed red blood cells (PRBCs) at various weeks after donation on peripheral blood mononuclear cells (PBMCs). Methods: In this experimental study, plasma prepared from twenty PRBCs in the first, second, fourth, and fifth weeks after donation. PBMCs were also isolated from healthy donors and treated with different concentrations of prepared plasma in vitro. NO and MDA levels were measured in culture supernatant using Griess reaction and thiobarbituric acid method, respectively and cell activity was evaluated using MTT assay. GraphPad Prism (version 5) software was used for statistical analysis (repeated measure) of the data. P values less than 0.05 were considered statistically significant. Results: Our results indicated that plasma prepared from PRBCs during the early weeks increases the activity of PBMCs and enhance NO production. We also found that these plasmas have various effects on concentration of MDA released from PBMCs depending on time and concentration. Conclusions: We concluded that plasma of PRBCs can have immunostimulatory or immunosuppressive effects on PBMCs, depending on the concentration and duration of blood bag storage.