بررسی نقش میانجی گرایانه ادراک از بیماری در رابطه عوامل روانی - اجتماعی با خود مراقبتی بیماران دیابت نوع ii

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجی گرایانه ادراک از بیماری در رابطه عوامل روانی اجتماعی با خود مراقبتی بیماران دیابت نوع ii انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران دیابتی مراجعه کننده نوع ii درمانگاه میلاد مشهد بود. نمونه آماری شامل 392 نفر بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های کوتاه ادراک از بیماری بردبنت و همکاران (ipq)، سبک های مقابله با استرس لازاروس و فولکمن (csi)، فرم کوتاه خودکنترلی تانجنی (sci)، حمایت اجتماعی زیمنت و همکاران ) mssi)، رابطه پزشک - بیمار وندرفلتز و همکاران (pdrq) و مقیاس خودمراقبتی توبرت و کلاسگو (dscbs) استفاده گردید. تحلیل آماری دادهها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیربا نرم افزار 23 amos و 23 spss صورت گرفت. یافته ها: بین سبکهای مقابله با استرس، خودکنترلی، حمایت اجتماعی و رابطه پزشک بیمار با خود مراقبتی بیماران دیابت نوع iiارتباط معنادار وجود داشت (05 / 0 > p). همچنین نتایج نشان داد ادراک از بیماری در رابطه عوامل روانیاجتماعی با خود مراقبتی نقش میانجی گرایانه دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بر اهمیت عوامل روانی اجتماعی و ادراک از بیماری در خود مراقبتی بیماران دیابت نوع ii تاکید دارد. ادراک منطقی از بیماری که از عوامل روانی اجتماعی تاثیر میپذیرد از یک سو باعث کاهش آشفتگی هیجانی در برخورد با مسائل پیش بینی نشده مرتبط با بیماری شده و از سوی دیگر با تنظیم کردن الگوهای مصرف دارو و ملاقات با پزشک باعث بهبود خود مراقبتی میگردد.

Investigating the Mediating Role of the Perception of the Disease in Relation to Psychosocial Factors with Self-Care of Type II Diabetes Patients

Introduction: The aim of this study was to investigate the mediating role of perception of illness in relation to psychosocial factors with selfcare in type II diabetes patients. Methods: The present study was a descriptiveanalytic one. The statistical population of this study included diabetic patients referring to type II diabetes in Milad Clinic of Mashhad. The sample consisted of 392 subjects who were selected by convenience sampling method. To measure the research variables, Short illness perception Questionnaire of Birdbent et al., Stress Coping Styles of Lazarus and Folkman (1984), Tangeny SelfControl Short Form (2004), Zement et al. Social Support (1988), PhysicianPatient Relationship of Wendreflets et al. (2004) and the Tobert and Klasgow SelfCare Scale (2004) were used. Statistical analysis of the data was done by structural equation modeling using path analysis with Amos23 and SPSS23 software. Results: There was a significant relationship between coping styles, selfcontrol, social support, and physicianpatient relationship with selfcare in type II diabetic patients (P < 0.05). The results also showed that perception of illness has a mediating role in relation to psychosocial factors with selfcare. Conclusions: Given the importance of psychosocial factors, the results of this study showed that a rational understanding of the disease, on the one hand, reduces the emotional disturbance of dealing with unpredicted illnessrelated issues, and on the other hand, improves selfcare by adjusting patterns of drug use and meeting with the physician.