مقایسه اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان فراشناخت بر نشاط ذهنی، بهزیستی روانشناختی و تاب آوری مادران کودکان فلج مغزی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و فراشناخت درمانی بر بهزیستی روانشناختی، نشاط ذهنی و تاب آوری مادران کودکان فلج مغزی انجام شد. روش کار: نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده برگزیده (به تعداد 39 نفر) و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (13 نفر در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و 13 نفر در گروه درمان فراشناختی) و یک گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. در پیش آزمون از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف مقیاس تاب آوری کونر دیویدسون، مقیاس نشاط ذهنی موقعیتی ریان و فریدریک استفاده شد. در مرحله ی بعد، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و فراشناخت درمانی طی 8 جلسه و یکبار در هفته به مدت دو ساعت بر روی گروههای آزمایش اجرا شد و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. سپس پس آزمون برای هر سه گروه تکمیل گردید. نهایتاً پس از دو ماه مجدداً هر سه گروه مورد سنجش قرار گرفتند و داده های لازم گردآوری و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه درمان فراشناختی و شناخت درمانی بر مبتنی ذهن آگاهی با گروه گواه در متغیرهای بهزیستی وانشناختی و نشاط ذهنی وجود دارد. ولی، در متغیر تاب آوری این تفاوت معنادار نبود. همچنین در مقایسه دو درمان ذهن آگاهی و فراشناخت بر متغیرهای پژوهش حاضر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار بین دو گروه بود. نتیجه گیری: با عنایت به یافته های بدست آمده، به منظور افزایش سطح بهزیستی روانشناختی و نشاط ذهنی، مادران کودکان فلج مغزی باید مداخلات فراشناخت درمانی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توجه بیشتری مبذول گردد.

Comparison of the Effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy and Metacognitive Therapy on Psychological Well-Being, Mental Vitality and Resilience among Mothers of Children with Cerebral Palsy

Introduction: The purpose of this study was to determine the effectiveness of MindfulnessBased Cognitive Therapy and metacognitive therapy on psychological wellbeing, mental agility and resilience of mothers of children with cerebral palsy. The statistical population of this study included all mothers of children with cerebral palsy in North Khorasan Province in 2017 and 2018. Methods: Samples were selected by simple random sampling method (39 people) Then, they were randomly divided into two experimental groups (13 in the MindfulnessBased Cognitive Therapy group and 13 in the metacognitive therapy group) and one in the control group (13 people).The pretest was used from Reef Psychological WellBeing Questionnaire, ConnerDavidson Resilience Scale, Ryan's and Friedrich's mental regression scales. In the next step, the MindfulnessBased Cognitive Therapy and Metacognition Therapy in 8 sessions and once a week For two hours was performed on examination Group and control group didn rsquo;t received any intervention. Then, the posttest was completed for all three groups. Eventually, after two months, all three groups were evaluated And the necessary data were collected And analyzed by repeated measures of variance analysis. Results: The results showed a significant difference between the two groups of metacognitive therapy and mindfulnessbased cognitive therapy whit control group on the Variables of subjective wellbeing and Mental vitality. However, this difference was not significant in the resilient variable. Also, comparing Between the two treatments of mindfulness and metacognition on the present research variables, showed no significant difference between the two groups. Conclusions: According to the findings, in order to increase the level of psychological wellbeing and mental vitality of mothers of children with cerebral palsy, metacognitive and mindfulness training should be paid more attention.