اثربخشی درمان نظم جویی هیجان در کنترل توجه، ذهن آگاهی و ارزیابی مجدد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر همبود با افسردگی اساسی

مقدمه: مطالعات مختلف نشان میدهد که اختلال اضطراب فراگیر همبودی بالایی با افسردگی اساسی دارد. بدتنظیمی هیجان نقش مهمی در شروع و نگهداشت اختلال اضطراب فراگیر و اختلال افسردگی اساسی ایفا میکند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان نظم جویی هیجانی در کنترل توجه، ذهن آگاهی و ارزیابی مجدد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر همبود با افسردگی اساسی بود. روش کار: با استفاده از طرح های تجربی تک آزمودنی دارای خطوط پایه چندگانه و بر اساس تمایل به شرکت در مطالعه، مصاحبه تشخیصی ساختاریافته و ملاکهای ورود، دو نفر از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر همبود با افسردگی انتخاب شدند. هر دو آزمودنی بهصورت انفرادی در خلال شانزده جلسه تحت درمان نظم جویی هیجان قرار گرفتند. بیماران توسط مقیاس کنترل توجه، پرسشنامه مهارتهای ذهن آگاهی کنتاکی و پرسشنامه نظم جویی هیجان ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های تغییرات روند، شیب و تفسیر فراز و فرود نمودارها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان نظم جویی هیجان موجب افزایش قابل ملاحظه راهبردهای کنترل توجه، ذهن آگاهی و ارزیابیمجدد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر همبود با افسردگی اساسی میشود. نتیجه گیری: در مجموع یافته ها نشان میدهند که درمان نظم جویی هیجان از طریق هدف قرار دادن مولفه های کنترل توجه، ذهن آگاهی و ارزیابی مجدد میتواند درمان مناسب برای اختلال اضطراب فراگیر همبود با افسردگی اساسی باشد.

The Efficacy of Emotion Regulation Therapy in Attention Control, Mindfulness and Reappraisal of Patients with Generalized Anxiety Disorder Comorbid with Major Depression

Introduction: Various studies indicate that generalized anxiety disorder has a high comorbidity with major depression disorder. Emotion dysregulation plays an important role in onset and maintenance of generalized anxiety disorder and major depressive disorder. The purpose of this study was to examine the efficacy of emotion regulation therapy in control of attention, mindfulness and reappraisal of generalized anxiety disorder comorbid with major depression. Methods: Using single subject experimental designs with multiple baselines and according to participant tendency, structured diagnostic interview and inclusion criteria, 2 GAD patients comorbid with major depression were selected. Participants received emotion regulation therapy according in sixteen sessions. Patients were examined by Attention Control Scale, Kentucky Mindfulness Skills Questionnaire and Emotional Regulation Questionnaire. To analyze the data, indexes of process changes, slope and interpretation of ups downs in charts were employed. Results: The results showed that emotion regulation therapy dramatically increased reappraisal, mindfulness and attention control strategies in patients with generalized anxiety disorder comorbid with major. Conclusions: Findings generally showed that emotion regulation therapy via targeting reappraisal, mindfulness and attention control components can be appreciate choice for treatment of generalized anxiety disorder comorbid with major depression.