ارتباط سرمایه اجتماعی با امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان

مقدمه: علیرغم تمام پیشرفتهای موجود، سرطان همچنان یک بیماری مهلک و مرگبار است. یک راهکار مهم در مواجهه، مقابله و غلبه بر این بیماری مهلک، امید در بین مبتلایان است. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان است. روش کار: روش پژوهش پیمایشی و جامعه آماری، بیماران مبتلابه سرطان در بیمارستان سیدالشهداء شهر اصفهان است که 118 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بخشهای شیمی درمانی، داخلی مردان، داخلی زنان، جراحی مردان و جراحی زنان انتخاب شدند. ابزار تحقیق جهت سنجش سرمایه اجتماعی، پرسشنامه اونیکس و بولن ) 2000 ( بود و جهت سنجش امید از پرسشنامه امید به آینده اس نایدر ) 1994 ( استفاده گردید.یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق، میزان امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان در بیمارستان سیدالشهدا شهر اصفهان متوسط است. یافته های مدلسازی معادلات ساختاری نیز نشان داد، سرمایه اجتماعی، تاثیر مثبت و معنیدار ( 010 / 0 = p) بر امید به آینده در بین بیماران مبتلا به سرطان دارد و قادر است 31 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نماید. نتیجه گیری: با اهمیت دادن به سرمایه اجتماعی و افزایش آن میتوان امید را در بین بیماران سرطانی ارتقاء بخشید و از این طریق به یکی از چالش های بزرگ نظام بهداشت و درمان کشور یعنی مرگ و میرهای ناشی از سرطان، تسکین بخشید.

Relationship of Social Capital with Hope for the Future in Patients with Cancer in Seyyed -O- Shohada Hospital in Isfahan

Introduction: Despite all the advances, cancer is still a deadly disease. An important solution in encountering, confronting, and overcoming this deadly disease is hope among the patients. The purpose of this study was to examine the relationship between social capital and hope in patients with cancer. Methods: Research method was survey, and the population was patients with cancer in SeyyedoShohada Hospital in Isfahan that 118 cases were selected through multistage random sampling method from Chemotherapy, Men rsquo;s ward, Women rsquo;s ward, Men's surgery, and Women's surgery. Research instruments to measure social capital was Onyx and Bullen's (2000) questionnaire, and to assess hope, Snyder rsquo;s (1994) hope to future questionnaire was applied. Results: Based on the findings of the study, the hope for future is average among patients with cancer in Seyyedol Shohada Hospital in Isfahan. The results of structural equation modeling showed that, social capital has a positive and significant (P = 0.010) relationship with hope to future and able to explain 56 percent of the variation of the dependent variable. Conclusions: With teaching social capital and increasing it, hope to future among patients with cancer can be promoted and one of the main challenges of the health and therapy system in Iran, cancer deaths, would be alleviated.