مقایسه اثر نانو کامپوزیت chitosan/ zno و نانو ذرات zno برپراکسیداسیون لیپیدی در سرم موش صحرایی نر

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر، مقایسه اثر نانو کامپوزیت chitosan/ zno و نانو ذرات zno بر پراکسیداسیون سرم موش صحرایی بود.مواد و روش کار: 56 سر موش صحرایی نژاد ویستار به هفت گروه هشت تایی شامل گروه کنترل و شش گروه تحت تیمار تقسیم شدند. موش های گروه های تیمار محلول حاوی 10،20 و 40 میلی مول در میلی لیتر از نانو کامپوزیت رویکیتوزان و 10،20 و 40 میلی مول در میلی لیتر نانو ذره اکسید روی را به مدت چهار هفته به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از پایان دوره موش ها بی هوش شدند و خون گیری از قلب آن ها انجام شد.سپس میزان tbars به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپیدی به روش کلرومتری تیوباربیتوریک اسید سنجش شد. تغییرات tbars بین گروه ها با تحلیل واریانس یک طرفه anova و آزمون تعقیبی توکی (tukey) مقایسه شد.یافته ها: کاهش معنی داری در میانگین تغییرات tbars در گروهای تیمار شده با 20 و 40 میلی مول نانوذره اکسید روی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (0.05>p). تزریق داخل صفاقی نانوکامپوزیت chitosan/zno اثر معنی داری بر پراکسیداسیون لیپیدی در سرم نداشت. نتیجه گیری: نانو ذرات اکسید روی می تواند از پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء جلوگیری و از سلول ها در برابر آسیب های اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد محافظت کند ولی نانو کامپوزیت chitosan/zno نتوانست میزان tbars را در گروه های تیمار شده کاهش دهد. به نظر می رسد افزودن کیتوسان به ساختار نانوذره روی سبب کاهش خاصیت آنتی اکسیدانی نانو ذره اکسید روی می شود.