بررسی رابطه حساسیت اخلاقی در تصمیمگ یری و ابعاد آن با ویژگی های دموگرافیک پرستاران شاغل در بیمارستان شهید مدنی شهرستان خرم آباد درسال 1396

مقدمه: از آنجایی که رعایت موازین اخلاقی عاملی موثر برای بهتر شدن عملکرد پرستار در ارائه مراقبت با کیفیت است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی حساسیت اخلاقی پرستاران شاغل در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد در بهار سال 1396 انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود. نمونه مورد مطالعه را 200 نفر از پرستاران تشکیل میدادند، که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه حساسیت اخلاقی پرستاران در تصمیم گیری استفاده گردید. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج گزارش شده، 19.5 درصد از پرستاران حساسیت اخلاقی کم، 77 درصد حساسیت اخلاقی متوسط و 3.5 درصد حساسیت اخلاقی زیاد داشتند. بیشترین امتیاز کسب شده مربوط به بعد آگاهی از نحوه ارتباط با بیمار 63.33 ± 15.45 و کمترین امتیاز مربوط به بعد دانش حرفه ای پرستاران 52.69 ± 26.13 بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه مشخص شد که اکثر پرستاران از حساسیت اخلاقی متوسطی برخوردار بودند و به مدیران پرستاری پیشنهاد میشود که به تدوین برنامه های مناس جهت افزایش میزان حساسیت اخلاقی پرستاران در سیستم درمانی کشور بپردازند.