پیدایش قرائیم و نص ‌گرایی یهود

در یهودیت پس از رشد و تدوین نهایی سنت شفاهی (ﺗﻠﻤﻮد) در قرن هشتم میلادی و به ﺣﺎﺷﻴﻪ راﻧﺪه ﺷﺪن ﻛﺘﺎب ﻣﻘﺪس، ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ با این ﺳﻨﺖ را آغاز نمودند که ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻓﺮﻗﻪی قرائیم ﻣﻨﺘﻬﻲ ﺷﺪ. فرقه‌ی قرائیم جنبش نص‌گرای یهودی است که با رهبری عنان‌بن داود، تنها به مرجعیت کتاب مقدس باور‌داشت و برای سنت یا تورات شفاهی، هیچ‌گونه اعتباری قائل نبود. قرائیان در فهم کتاب مقدس از روش لفظ‌گرا بهره می‌گرفتند و در بسیاری از اعمال دینی خویش سخت‌گیرتر بودند. از نظر قرائیان هر یهودی باید برداشت خاص خود را از کتاب مقدس داشته باشد، بنابراین، تاکید بیش از حد قرائیان بر آزادی افراد در تفسیر کتاب مقدس در پرتو فهم خود، مانع هرگونه انسجام و اتحاد در میان آنان شد و تفکرات گوناگون و بعضاً متعارضی در این فرقه روی کار آمد. پژوهش حاضر در نظر دارد که به‌بررسی پیدایش قرائیم و نص‌گرایی بپردازد که در تاریخ یهودیت نقش برجسته‌ای را ایفا نموده‌اند.