ایمان ابراهیمی در اسلام و مسیحیت

امروزه در گفتگو‌های بین ادیانی اصطلاح «ایمان ابراهیمی» کاربرد فراوانی دارد اما تا کنون ابعاد کلامی آن کمتر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. این پژوهش درصدد است تا این اصطلاح را بیشتر تجزیه و تحلیل کند تا ابعاد مختلف آن از حیث دین شناسی روشنتر گردد. در این جستار از میان «ادیان ابراهیمی» مسیحیت و اسلام را برگزیده ایم و می کوشیم سطوح کاربرد متفاوت اصطلاح «ایمان ابراهیمی» در میان پژوهشگران حوزه‌ی دین بررسی کنیم. به این منظور ابتدا باید بطور گذرا وجوه گوناگون تشابه و اختلاف کلامی مسیحیت و اسلام حول مفهوم «ایمان» نشان داده شود تا از این رهگذر اصطلاح «ایمان ابراهیمی» و نقش مهم و کلیدی آن در گفتگوهای مسیحی – اسلامی برجسته شود. یادآوری این نکته مهم ضروری است که مسیحیت ایمان را علاوه بر پرستش خدا، ناظر به پرستش مسیح نیز می‌داند، اما در اسلام مفهوم ایمان که از نظر لغوی برگرفته از «امن» است، شامل مراتب و سطوح مختلفی است که از تصدیق قلبی به یگانگی خداوند تا عمل بر بنیاد احکام الهی را در بر می گیرد.

Abrahamic Faith in Christianity and Islam

Today, the term &Abrahamic faith& is widely used in interfaith dialogue, but so far the term has not been seriously criticized verbally; this article seeks to do just that. The &Abrahamic religions& are Judaism, Christianity and Islam; however, this article will focus just on Christianity and Islam. Our purpose in this article is to survey the term &Abrahamic faith& by assessing the different levels of the use of the term among scholars in the field of religion. For this, it is necessary to examine the theological connection between Christianity and Islam. The purpose of this study is to show the coherence and discontinuity of the teachings of Christianity and Islam, which requires a careful study. This study of &Abrahamic faith& concludes with a reference to its problematic nature, and constructive reflections on interfaith dialogue.