تاثیر نمک‌های سیلیسیوم بر تغییرات فیزیولوژیک باقلای آلوده به phytophthora pistaciae

سیلیسیوم دومین عنصر رایج  درخاک است که اثرات مفیدی درافزایش تحمل به تنش های زنده و غیرزنده درگیاهان دارد.در این مطالعه، فعالیت درون زیوه ای سیلیکات سدیم و پتاسیم در مهار phytophthora pistaciae  مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی اثر سیلیکات سدیم و سیلیکات پتاسیم در افزایش تحمل گیاه آزمونه ی باقلا نسبت به p. pistaciae، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و اعمال سه تیمار شاهد، دریافت نمک قبل و بعد از مایه زنی، در سه تکرار در گلخانه اجرا شد. محتوای کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز، پرولین، پروتئین کل، کربوهیدارت گیاه و همچنین اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که نمک های سیلیسیوم با افزایش آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز و پروتئین کل باعث افزایش تحمل باقلا نسبت به p. pistaciae می شود و برعکس میزان پرولین کاهش می یابد. هیچ کدام از این نمک ها تاثیری روی میزان کربوهیدرات گیاه، ph و هدایت الکتریکی خاک نداشتند. باتوجه به نتایج حاصل ازاین آزمایشمی تواناستنباطکردکهنقش نمک های سیلیسیوم در افزایش تحملبه بیماری در باقلابه دلیل افزایش فعالیت آنزیم های ضد اکسایش بوده است. این آنزیم‌ها باعث کاهش خسارت های اُکسایشی ناشی ازگونه های فعال اکسیژنِ ایجاد شده تحت تنش بیمارگرمی‌شوند.