>
Fa   |   Ar   |   En
   مقایسه سمیت آفت‌کش گیاهی تنداکسیر (Tondexir®) و کنه‌کش شیمیایی فن‌پیروکسی‌میت (Ortus®) روی کنه تارتن دولکه ای Tetranychus Urticae Koch (Acari: Tetranychidae) و دشمن طبیعی آن Phytoseiulus Persimilis Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)  
   
نویسنده کبیری رئیس آباد مهدی ,زارعی الهام
منبع گياه پزشكي - 1396 - دوره : 40 - شماره : 3 - صفحه:53 -70
چکیده    در این تحقیق اثر آفت‌کش گیاهی تنداکسیر (tondexir®) و کنه‌کش شیمیایی فن‌پیروکسی‌میت (®ortus) روی تخم و بالغ کنه تارتن دونقطه‌ایkoch tetranychus urticae و همچنین دشمن طبیعی آن، کنه شکارگر phytoseiulus persimilis athias-henriot در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی تاثیر غلظت‌های پیشنهاد شده مزرعه‌ای (تنداکسیر 2000 پی‌پی‌ام و فن‌پیروکسی‌میت 700پی‌پی‌ام)، آزمایشی در شرایط مزرعه‌ای با سه تیمار و چهار تکرار در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام گرفت. تعداد کنه تارتن و کنه شکارگر (تخم و بالغ) در نوبتهای یک روز قبل و سه، هفت، چهارده و بیست و یک روز بعد از تیمار شمارش شد. میزان lc50 آفت‌کش تنداکسیر در آزمایشگاه روی تخم و بالغ کنه تارتن با گذشت 72 ساعت از زمان تیمار به ترتیب 666/01 و 396/10 پی‌پی‌ام و میزان همین شاخص در مورد کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت به ترتیب 379/30 و 291/60 پی‌پی‌ام برآورد شد. مراحل تخم و بالغ کنه شکارگر p. persimilis حساسیت کمتری نسبت به کنه تارتن در برابر ترکیبات ذکر شده داشتند و کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت سمیت بیشتری نسبت به آفت‌کش تنداکسیر روی این کنه شکارگر داشت. نتایج زیست سنجی مزرعه‌ای نشان داد آفت‌کش تنداکسیر دوام اثر طولانی‌تری نسبت به کنه کش فن‌پیروکسی‌میت داشت. بر اساس معیارهای iobc در نمونه‌برداریهای 21 روز پس از تیمار، آفت‌کش تنداکسیر برای تخم و بالغ کنه شکارگر در گروه سموم با خطر متوسط و کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت در گروه سموم خطرناک دسته‌بندی شدند. نتایج نشان داد آفت‌کش تنداکسیر سبب مرگ‌ومیر بالایی در تخم و بالغ کنه تارتن شده و سمیت آن برای کنه شکارگرکمتر از کنه‌کش فن‌پیروکسی‌میت است.
کلیدواژه Tetranychus Urticae، Phytoseiulus Persimilis، تنداکسیر، فن‌پیروکسی‌میت
آدرس دانشگاه محقق اردبیلی, دانشکده کشاورزی, گروه گیاهپزشکی, ایران, دانشگاه محقق اردبیلی, دانشکده کشاورزی, گروه گیاهپزشکی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved