تاثیر تریکودرما در کاهش آلودگی گندم به زنگ قهوه‌ای و میزان آنزیم پراکسیداز

تاثیر تیمارهای بیولوژیک در کاهش شدت بیماری زنگ قهوه‌ای puccinia recondite rob. ex. desemf. sp. tritici، در یک آزمایش کرت‌های دو بار خرد شده بر اساس طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار با قرار دادن ارقام گندم چمران و بولانی درکرت‌های اصلی و سه گونه قارچ تریکودرما شامل trichoderma harzianum،t. citrinoviride و t. longibrachiatum در کرت‌های فرعی اول و روش‌های کاربرد برگی و یا بذری در کرت‌های فرعی دوم در گلخانه بررسی گردید. همچنین نوسان در سطح آنزیم پراکسیداز در روش‌های بذری و برگی به روشhemeda and kelin  اندازه‌گیری شد. نتایج، تفاوت معنی‌داری میان ارقام گندم (p<0/05)، گونه‌های تریکودرما و روش‌های تیمار کردن (p<0.01) را نشان داد. کاهش بیماری در رقم چمران بیشتر از رقم بولانی (p<0/05)، و روش تیمار بذری آلودگی کمتری در مقایسه با تیمار برگی نشان داد (p<0/05). اثرات متقابل در تمام حالات ممکن معنی‌دار بود (p<0.01). نوسان سطوح آنزیم پراکسیداز در تیمارها در مقایسه با شاهد دارای تفاوت معنی‌دار بود (p<0/05).گونه های تریکودرما تاثیر مستقیمی بر بیمارگر نشان ندادند و ساز و کار آنها در کنترل بیماری به صورت کاهش غیرمستقیم بیماری و به روش مقاومت القایی ارزیابی گردید.