ارزیابی وضعیت مقاومت برخی ژنوتیپ‌های عدس نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریومی

قارچ fusarium oxysporum f.sp. lentis از عوامل مهم بیماری‌زای ریشه و ساقه عدس است و در تمام مراحل رشدی گیاه اعم از جوانه‌زنی، گیاهچه‌ای و گیاه کامل به میزبان حمله می‌کند و باعث پوسیدگی ریشه و ساقه می‌شود. در این تحقیق، واکنش 38 ژنوتیپ عدس نسبت به قارچ fusarium oxysporum f.sp. lentis تحت شرایط گلخانه در دو مرحله گیاهچه‌ای (چهار هفتگی) و بلوغ فیزیولوژیکی (هشت هفتگی) براساس درصد گیاهان مرده و تعدادی صفات زراعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ‌ها، بین مراحل رشدی گیاه و همچنین اثر متقابل آن‌ها برای صفت درصد گیاهان مرده تفاوت معنیداری وجود داشت (p<0.01). وراثت‌پذیری عمومی صفات مورد بررسی به طور میانگین، 32 درصد برآورد شد. بیش‌ترین میزان همبستگی مثبت بین صفات درصد مرگ و میر گیاهچه در هفته چهارم با هفته هشتم مشاهده شد. همبستگی بین درصد مرگ و میر با تعداد دانه در بوته معنی‌دار ولی منفی بود. در تجزیه خوشه‌ای، ژنوتیپ‌ها در سه گروه مجزا قرار گرفتند که تعداد 15 ژنوتیپ‌ خیلی مقاوم در گروه اول، 15 ژنوتیپ نیمه‌مقاوم در گروه دوم و 8 ژنوتیپ با واکنش بسیار حساس در گروه سوم گروه‌بندی شدند. انتظار می‌‌رود با شناسایی ژنوتیپ‌های مقاوم به عامل بیماری پژمردگی، از آن‌ها در برنامه‌های اصلاح و ایجاد ارقام مقاوم استفاده گردد.