بررسی تاثیر سن شتر بلوچی ((Camelus Dromedarius بر ارزش رجحانی گونه های گیاهی مراتع شهرستان زرین-دشت در جنوب استان فارس

این مطالعه با هدف بررسی چگونگی اثر سن شتر بلوچی و نوع گونه گیاهی بر ارزش رجحانی گونه های گیاهی مراتع شهرستان زرین-دشت در جنوب استان فارس انجام شد. جهت اندازه گیری ارزش رجحانی گونه های گیاهی، ابتدا مراتع منطقه تیپ بندی و در هر تیپ 10 پلات 2×2 متری در مناطق کلیدی مستقر و گونه های گیاهی شناسایی و پوشش آن ها ثبت گردید. سپس ارزش رجحانی گونه های گیاهی به وسیله روش زمان سنجی اندازه گیری شد. جهت بررسی اثر سن شتر (5، 10 و 20 ساله ماده) و نوع گونه گیاهی بر ارزش رجحانی گونه-های گیاهی از طرح فاکتوریل استفاده گردید. پس از معنی دار شدن اثر متقابل سن شتر و نوع گونه گیاهی، برای بررسی اثر نوع گونه بر ارزش رجحانی گونه های گیاهی در هر کلاس سنی شتر، از آزمون تجزیه واریانس یک طرفه (تست دانکن) استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش-ترین شاخص رجحان گونه های گیاهی در هر سه کلاسه سنی مربوط به گونه های درختچه ای (ziziphus spina-christ، tamarix aphylla وseidlitzia rosmarinus) و کم ترین شاخص رجحانی مربوط به گونه های بوته ای و خاردار از قبیل: pycnocycla spinosa و rhamnus alaternus بود. به طور کلی، گونه های درختچه ای رجحان بیشتری نسبت به گونه های بوته ای برای دام (شتر) داشتند. بین کلاسه های سنی دام، شترهای مسن (20 ساله) نسبت به دو کلاسه سنی دیگر به طور معنی داری زمان بیشتری را به چرا اختصاص دادند. بنابراین، نتایج این تحقیق بیان گر این است که جهت مدیریت چرای دام (شتر) در این منطقه بایستی برای کلاسه های مختلف سنی دام، مدیریت متفاوتی اعمال شود. با توجه به این که گونه ziziphus spina-christ توسط همه سنین به خوبی چرا می شود، پیشنهاد می گردد که فعالیت های مدیریتی در جهت حفظ و احیای این گونه گیاهی باشد.