تحلیل تغییرپذیری ذخایر کربن و نیتروژن خاک گونه های کهور، استبرق و کنار در جنوب کرمان

با توجه به گستردگی و سطح اراضی مناطق گرم و خشک، ضرورت مطالعه آنها از جنبه های زیست محیطی به منظور برنامه ریزی و مدیریت بهینه این منابع اهمیت ویژه ای دارد. با این وجود شناخت گونه های درختی مناطق گرم و خشک و تاثیری که بر حاصلخیزی، پویایی و بهبود خاک می گذارد بسیار حائز اهمیت می باشد. به منظور مدیریت پایدار در این مناطق، اثرگذاری پوشش های اراضی با گونه های مختلف درختی شامل کهور، استبرق و کنار بر ذخایر کربن و نیتروژن خاک در جنوب کرمان مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های خاک از عمق 200 سانتی متری نمونه برداری شد. جرم مخصوص ظاهری، رطوبت، ph، هدایت الکتریکی، کربن، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و تنفس میکروبی خاک و ویژگی های شیمیایی برگ شامل کربن، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم اندازه گیری شدند. تجزیه واریانس مقادیر مشخصه های فیزیکوشیمیایی بیولوژیکی خاک و شیمیایی برگ حاکی از وجود تفاوت های آماری معنی دار در ارتباط با توده های درختی و عرصه بدون پوشش می باشد. نتایج نشان داد که بیشترین مقادیر ذخیره کربن و نیتروژن خاک به گونه درختی کنار اختصاص داشته در حالی که پایین ترین مقادیر ذخایر کربن و نیتروژن خاک در عرصه بدون پوشش مشاهده شد و گونه های کهور و استبرق حالت بینابینی را نشان دادند. نتایج حاکی از آن است که گونه های درختی سازگار با آب و هوای گرم و خشک جنوب کرمان، کیفیت خاک را بهبود می بخشند. نتایج بر این امر دلالت دارد که گونه درختی کنار در راستای کاهش اثر تغییرات اقلیمی، ذخیره کربن و نیتروژن خاک را نسبت به دیگر گونه ها بیشتر تقویت می کند. بر مبنای مشخصه های مورد مطالعه در این پژوهش، جهت بهبود کیفیت و پویایی خاک و همچنین افزایش ذخیره کربن و نیتروژن خاک در مناطق وسیع جنوب کرمان، درخت کاری با گونه کنار می تواند مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد.