اولویت‌بندی عوامل موثر بر پتانسیل سیل‌خیزی به کمک روش الکتره نوع 3 و ضریب جریان سیلابی (مطالعه موردی زیر حوزه های آبخیز سرخون، بندرعباس)

بیش از 75 درصد از مساحت کشور در مناطق خشک و نیمه خشک قرار گرفته است. خصوصیات این گونه مناطق بارندگی با شدت بالا و پراکنش نا منظم است و بیشتر آن به صورت سیلاب از منطقه خارج می‌شود. برآورد دقیق دبی پیک سیلاب و تعیین اولویت پتانسیل سیل‌خیزی در هر زیر‌حوزه ضروری است، هرچند به لحاظ محدودیت منابع مالی احیاء آبخیزها در کلیه زیرحوزه‌ها عملی نمی‌باشد. تحقیق حاضر در حوزه آبخیز سرخون بندرعباس واقع در جنوب ایران که از نظر اقلیمی جزء مناطق خشک کشور به شمار می‌آید، انجام شده است. به منظور دستیابی به اولویت پتانسیل سیل‌خیزی در زیر حوزه‌های آبخیز از روش الکتره که از روش‌های تصمیم گیری چند شاخصه مبتنی بر گزینه برتر وضریب جریان سیلابی استفاده گردید. برای ورود اطلاعات به مدل مذکور بر اساس نظرات کارشناسان و مرور منابع علمی از هفت معیار (نفوذ پذیری، ضریب گراویلیوس، شیب متوسط وزنی حوزه، پوشش گیاهی، ضریب شکل، ضریب رواناب و شدت بارندگی) برای اولویت‌بندی پتانسیل سیل خیزی زیر حوزه‌ها استفاده شد. سپس وزن هر معیار از طریق روش ahp محاسبه و برای انتخاب بهترین رتبه‌بندی و عملکرد مدل الکتره 3 و رابطه ضریب جریان سیلابی از تکنیک ناپارامتریک ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد (0/85=r). بنابراین روش الکتره می‌تواند به‌عنوان یک روش مناسب برای تعیین پتانسیل سیل‌خیزی زیرحوزه‌های دارای اولویت معرفی شود. نتایج رتبه بندی به روش ادغام نشان داد که زیر حوضه‌های 1-1-18، 14 و 2-1-18 به ترتیب به‌عنوان سیل‌خیزترین زیرحوزه مشخص گردید.