بررسی ارتباط خشکسالی و تغییرات ndvi در تیپ های مختلف پوشش گیاهی (مطالعه موردی: مراتع جنوب استان یزد)

کاهش بارندگی و افزایش دما هر یک به تنهایی یا با کمک هم، منجر به بروز خشکسالی می شوند. خشکسالی با تاثیر بر منابع آب و پوشش گیاهی یک منطقه باعث تسریع گسترش نواحی بیابانی می گردد. به منظور بررسی ارتباط خشکسالی های سالانه و تغییرات پوشش گیاهی مراتع جنوب استان یزد، از داده های هواشناسی و سنجش از دور استفاده شد. در ابتدا، شدت های خشکسالی با استفاده از شاخص های خشکسالی spi و rdi در بازۀ زمانی سالانه تعیین شد. پهنه بندی شاخص های خشکسالی به کمک پنج روش درون یابی انجام شد. سپس با استفاده از تصاویر سری زمانی ndvi سنجنده modis طی سال های 2000 تا 2014 میانگین ndvi فصلی و سالانه محاسبه شد. در گام بعدی، روابط بین شاخص های خشکسالی و شاخص ndvi در 16 تیپ گیاهی مرتعی بررسی شد. بر اساس نتایج شدت خشکسالی در سال های آبی 2000-1999 و  2008-2007 منطقه مورد مطالعه به ترتیب در وضعیت خشکسالی متوسط و خشکسالی بسیار شدید قرار داشته است. ارزیابی نتایج همبستگی نشان داد در بیشتر تیپ های گیاهی بین میانگین ndvi سالانه، فصل بهار و تابستان با شاخص های خشکسالی همبستگی معنی داری (0.01>p ) وجود دارد. بر اساس نتایج بیشترین میزان ضریب تبیین (r2) بین تغییرات شاخص ndvi سالانه و شاخص spi سالانه در تیپ گیاهی artemisia sieberiebenus stellataمشاهده شد (0.75=r2). پس از آن بالاترین میزان ضریب تبیین در تیپ های گیاهی zygophyllum eurypterumartemisia sieberi، artemisia sieberiamygdalus scoparia وamygdalus scopariaacer cineracenspistasia atlanticaبه دست آمد. به طوری که به ترتیب در این تیپ های گیاهی 68، 65 و 63 درصد تغییرات شاخص ndvi سالانه تابع تغییرات شاخص خشکسالی spi می باشد. تاثیر خشکسالی بر تیپ های گیاهی مختلف، بسته به شرایط اکولوژیک منطقه، نوع گونه گیاهی، فرم رویشی و همچنین سایر گونه های همراه در تیپ گیاهی متفاوت است.