تحلیل امرژی نظام کشت انگور یاقوتی سیستان

این پژوهش با استفاده از رهیافت تحلیل امرژی برای ارزیابی جنبه‌های محیط زیستی تولید انگور یاقوتی سیستان که از مهترین محصولات باغی است اجرا شد. در این مطالعه تمام ورودی‌ها اعم از ورودی‌های تجدید‌پذیر شامل نور خورشید، باد و باران؛ تجدید ناپذیر شامل خاک؛ نهاده‌ها و خدمات خریداری شده شامل نیروی انسانی، کودهای شیمیایی نیتروژن، پتاسیم و فسفر و سموم شیمیایی برای تولید انگور یاقوتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان داد کل امرژی تولید انگور یاقوتی برابر16^10×1.94 امژول خورشیدی که بیشترین امرژی مصرفی با 43.41 درصد مربوط به نیروی کارگری و پس از آن مربوط به آب آبیاری با 23.16 درصد و در رتبه سوم مربوط به مصرف نیتروژن با 11.32 درصد بود. شاخص نسبت عملکرد امرژی 1.31، شاخص نسبت سرمایه گذاری امرژی 3.25، نسبت بارگزاری بر محیط زیست 0.541 و شاخص پایداری امرژی 2.42 حاصل گردید، که در مقایسه با گزارش‌های ارائه شده از سوی سایر محققین نشان دهنده پایداری نسبتا خوب و بار زیست محیطی کم این سیستم است. بنابراین، با افزایش کارایی مصرف انرژی از طریق بهینه نمودن مصرف نیروی کارگری، آب آبیاری و کود نیتروژن سیستم کشت انگور یاقوتی می‌تواند بعنوان الگوی مناسب در منطقه سیستان توصیه شود.