مقایسه‌ی اثر نوع ریزدانه ها بر خصوصیات فشار آب حفره‌یی ماسه های اشباع

ماسههای موجود در طبیعت معمولاً به حالت خالص وجود ندارند و معمولاً به ‌همراه مقادیر متفاوتی ریزدانه هستند که این ریزدانهها ممکن است چسبنده یا غیرچسبنده باشند. مطالعات انجام‌شده نشان میدهند که رفتار ماسههای لایدار و رس‌دار اشباع از نظر پاسخ آنها به بارهای سیکلی متفاوت است. در این تحقیق نتایج آزمایش‌های سه محوری سیکلی کنترل کرنش بر روی نمونههای ماسه‌یی حاوی لای و کایولینیت، از دیدگاه فشار آب حفره‌یی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج نشان میدهند که با افزایش مقدار لای تا حدود 15? فشار آب حفره‌یی نسبت به ماسه‌ی تمیز افزایش یافته است و در مقدار لای 30? به حدود ماسه‌ی تمیز میرسد. همچنین افزایش ریزدانههای کایولینیت تا 20? باعث افزایش قابل‌توجهی در فشار آب حفره‌یی نسبت به ماسه‌ی تمیز می‌شود و در مقدار ریزدانه 20 تا 30 درصد، به دلیل غلبه‌ی ماتریس رس بر ماتریس ماسه در نمونه، باعث کاهش قابل‌توجهی در فشار آب حفرها‌یی نسبت به ماسه‌ی تمیز میشود. این مطالعه همچنین نشان میدهد، استفاده از معیارهای روانگرایی در عمل باید ناظر بر درنظرگرفتن نوع ریزدانه باشد، زیرا ارزیابی روانگرایی با توجه به معیارهای متداول مانند روش استفاده از عدد نفوذ استاندارد (spt) ممکن است درخلاف جهت اطمینان باشد.