ارزیابی میزان اثربخشی برنامه‌های آموزشی برای تغییر رفتار کودکان و نوجوانان در رویارویی با تهدید‌های ترافیکی

تصادفات مربوط به پیاده دانش‌آموز به‌دلیل عدم آگاهی و آشنایی نسبت به خطرات ترافیکی در اطراف مدرسه و همچنین مسیرهای مدرسه تا منزل باعث شده است تا این گروه از کاربران راه‌ها ــ خصوصاً دانش‌آموزانی که در مدارس حاشیه‌ی جاده‌های اصلی مشغول به تحصیل‌اند ــ بیشتر از دیگر کاربران جاده‌ای در معرض خطر قرار گیرند و در زمره‌ی گروه‌های آسیب‌پذیر در حوادث جاده‌ای به‌شمار روند.[1] بر این اساس طرح آموزش ایمنی عبور و مرور و ایمن‌سازی مدارس حاشیه‌ی راه‌ها در یک دوره‌ی هشت‌ساله و با استفاده از روش‌ها و شیوه‌های علمی و عملی مصاحبه، پرسش‌نامه و شاخص‌های کمی و کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد در سال‌های اجرای طرح که تعداد دانش‌آموزان حدود 5/1 میلیون بوده و 8 میلیون نفرـ ساعت فعالیت آموزشی انجام شده است، میانگین نمرات دانش‌آموزان در آزمون اولیه از 3 به 14 و در آزمون نهایی از 14 به 5/17 (طی سال‌های 1384 تا 1388) ارتقا یافته است. همچنین در سال‌های یاد‌شده تعداد تلفات دانش‌آموزان در محدوده‌ی مدارس از 1987 نفر به 598 نفر رسیده که معادل 70‌درصد کاهش داشته و در محدوده‌ی خارج از مدارس نیز از 2734 نفر به 1257 نفر (معادل 54 درصد)[2] کاهش یافته است.