بررسی پایایی بتن های خودمتراکم ساخته شده از سنگدانه های مختلف تحت اثر محیط سولفاته با استفاده از آزمون ((پیچش))

در نوشتار حاضر، با توجه به نبود اطلاعات مرتبط با تاثیر مقاومت سنگ‌دانه‌ها در عملکرد بتن خودمتراکم، تاثیر نوع و مقاومت آنها در دوام بتن خودمتراکم در مقابل سولفات‌سدیم ارائه شده است. برای ساخت بتن‌ها از 9 نوع سنگ مختلف استفاده شده است. نتایج به دست آمده، بیان‌گر رابطه‌ی مستقیم بین مقاومت سنگ مادر با مقاومت بتن خودمتراکم ساخته شده با سنگ‌مذکور در آب و محلول سولفات‌سدیم است. ضریب همبستگی بالایی بین نتایج آزمون «پیچش» با آزمون «مغزه‌گیری» به دست آمد، که می‌توان برای اندازه‌گیری مقاومت فشاری سنگ‌ها از آزمون «پیچش» با اطمینان بالا استفاده کرد. مقاومت فشاری سنگ‌های: توف سبز بلورین، توف سبز، اندزیت، ریولیت، تراورتن، آهک، مرمریت و گرانیت به ترتیب برابر 31/76، 33/12، 39/92، 43/14، 48/41، 51/97، 59/66 و 62/17 مگاپاسکال بوده است. با افزایش مقاومت فشاری، نتایج آزمون پیچش نیز افزایش داشته است، به طوری که برای سنگ‌های مذکور به ترتیب برابر: 155/9، 176/3، 188/5، 201/3، 203/4، 231/4، 240/7 و 246/1 نیوتن متر به دست آمده است. در ضمن سنگ‌های با درصد جذب آب بالاتر، با تغییرات کمتری از نظر حجم نمونه مواجه بوده‌اند.

Investigation of Durability of SelfCompacting Concretes Made of Different Aggregates under the Influence of Sulfate Environment using twistoff test

In many parts of Iran, especially in the southern regions of the country where concrete is exposed to seawater, sulfates are the main destructive factors of concrete. The main factors related to the durability of concrete are the type of materials, concrete structure, density, and curing. Inadequate compaction of concrete due to the lack of acceptable vibration in the limited parts between the formwork and rebars is one of the main factors of low structural reliability exposed to sulfates. Due to the lack of information related to the effect of aggregate strength on the performance of selfcompacting concrete, in this paper, the effects of type and strength of aggregates on the durability of selfcompacting concrete against sodium sulfate is presented. Granite, marble, andesite, rhyolite, travertine, lime, green tuff, crystalline green tuff, and basalt were used to make concrete. Twistoff and Drilled core tests were employed to measure the compressive strength of rocks. Twistoff test is an accurate method with a wide range of applications in determining the strength of materials both in the laboratory and on site and is considered as a fast, accurate and lowcost technique with minor failure in the field of semidestructive testing. The attractiveness of this method is in accuracy, speed, simplicity, minor breakdown, and low cost of doing it, which makes it more comparable than other onsite tests. This test can be performed in horizontal, vertical, and generally on any smooth surface without the need for prior planning. The tools used in this test are very simple and accessible and performing the test does not require previous skills. The experiments were performed at ages 7, 14, and 28. The results show a direct relationship between the strength of the parent rock and the strength of selfcompacting concrete made with of rock. At an early age, there is an increase in compressive strength of samples placed in sodium sulfate compared to samples treated in water. Also, a high correlation coefficient was obtained between the results of the twistoff test and the Drilled core test, which could be used to measure the compressive strength of rocks with the twistoff test with high confidence.